فرهنگ نامه
بخش ۱ - فرهنگ نامه : به نام نگارنده هست و بود بخش ۲ - در نعت خواجه دوسرا علیه و علی آله التحیه و الثثا : چرا نام مشتی گدایان بَرم؟ بخش ۳ - خطاب زمین بوس : سپهر آستانا، ملک چاکرا بخش ۴ - در منقبت سرور اولیا -علیه التحیّه و الثّنا- یعنی امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) : سر شیرمردان عالم، علی بخش ۵ - ستایش خاقان سخن : سخن گوهر لجّهٔ سرمدی ست بخش ۶ - در گشایش این نامهٔ نامی گوید : شکست استخوان، طبع اندیشه زای بخش ۷ - در وصف حسن : بر وبرز ، چون سرو آراسته بخش ۸ - صفت جنگ : دل خاک شد از ستوران، ستوه بخش ۹ - صفت تیغ : تناور نهنگی ست شمشیر او بخش ۱۰ - صفت اسب : خرامنده کوهی، فلک پیکری