غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۱ : بر رخ چه درگشاید، بیگانهٔ وفا را شمارهٔ ۲ : آوارهٔ عالم، نگهی، ساخته ما را شمارهٔ ۳ : دل نازک، پر از خون است و رسوا می کند ما را شمارهٔ ۴ : سرشکِ لالهگون، رشکِ گلستان میکند ما را شمارهٔ ۵ : چو شیشه بود تمنا تن کبود، مرا شمارهٔ ۶ : سمند جلوه او، کرده تا غبار مرا شمارهٔ ۷ : رفت آنکه دل به محنت، آسوده بود ما را شمارهٔ ۸ : تب و تاب دوزخ از دل نبرد بهشت ما را شمارهٔ ۹ : دادی به باد، طره عنبر سرشت را شمارهٔ ۱۰ : چنان افشاند چشمم، بیتو، اشک بیمحابا را