قصاید
شمارهٔ ۱ - در مدح امیر تغری تغان فرماید : زهی ز روی زمین برگزیده شاه ترا شمارهٔ ۲ - در مدح نصیرالملة والدین ناصرحسین فرماید : چو عزم کردم سوی سفر برأی صواب شمارهٔ ۳ - در مدح جمال الدین محمد وزیر که روضه مطهر پیغمبر را عمارت کرده بود گوید : چو دولت رفت بر تخت امارت شمارهٔ ۴ : شاه شاهان جهان بر تخت سلطانی نشست شمارهٔ ۵ - در مدح علی بن عثمان گوید : چشمم ز غمت عقیق بار است شمارهٔ ۶ - در مدح معزالدوله خسرو شاه پسر بهرام شاه گوید : جان را ز عارض و لب او شیر و شکر است شمارهٔ ۷ - در مدح بهرام شاه گوید : آرامش و رامش همگان را بدر ماست شمارهٔ ۸ - در این قصیده بهرام شاه را مدح کند : بر اعتدال هوا عدل شاه یار شده است شمارهٔ ۹ - در مدح بهرام شاه گوید : ای شاه دور چتر تو چرخ دگر شده است شمارهٔ ۱۰ - این قصیده نیز در مدح بهرام شاه است : خاک را از باد بوی مهربانی آمد است