هوش مصنوعی: وقتی که تصمیم گرفتم به سفر بروم و به دنبال درستی و حقیقت باشم، امیدم به همراهی و دوستی با دوستانم قطع شد.

هوش مصنوعی: به امید اینکه اوضاع بهتر شود، هرچند که به من رسیده است هزاران مشکل و سختی.

هوش مصنوعی: گاهی همچون مور کوشیدم و تلاش کردم برای دوستان، و گاهی چون مار از غم و ناراحتی همراهان خود پیچیدم و دور شدم.

هوش مصنوعی: در این فکر بودم که آن معشوق نافرمان به سوی من آمد بدون اینکه من از او خواهش کنم و او سریع به سمت من آمد.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌اش را به سمت من آورد، قلبم مانند سیاره مریخ در آسمان به تپش افتاد، مانند تپش مایع جیوه در آینه.

هوش مصنوعی: گاهی بوی خوش عطر را از دو گلی که با زیبایی فراوان در کنار هم قرار دارند، پخش می‌کنی و گاهی هم آن را از دو گل نرگس آبی که سرشار از شادابی‌اند، استشمام می‌کنی.

هوش مصنوعی: او به خاطر شرم و نگرانی‌اش به من گفت: ای کسی که وفادار نیستی، اینگونه رفتار نکن و قلبم را به وصالی راضی کن.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که حتی اگر خیلی تلاش کنی، در خواب هم نمی‌توانی به چیزی دسترسی پیدا کنی؟ مگر اینکه خود به خواب بروی و آن در را ببینی.

هوش مصنوعی: چه کرده‌ام که این‌گونه محبتت را از من گرفته‌ای؟ چه بر سرم آمده است که اکنون محبت و عشق من را خراب می‌کنی؟

هوش مصنوعی: جز این که پیمان مرا به باد سپرده‌ای، یا نام مرا بر آب نوشته‌ای؟

هوش مصنوعی: به چشمانم گفتم که خوب گوش بدهید به سخنم، زیرا این سخن از چیزی به جز کلام من برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: اگرچه اشتباه است که من از حضور تو دور شوم، اما پیشگاه خداوندی به این کار ارزش می‌دهد.

هوش مصنوعی: هرچند که خطایی از من سر زده است، اما مرا ببخش و خوشحال کن، چرا که من تسلیم و فرمانبردار قدرت بی‌نظیر خداوند هستم.

هوش مصنوعی: جهان پر از بخشش و سخاوت است و دین و آبرو از نور خود روشنایی می‌گیرد، زیرا دین و حکومت از او وجود دارند و در هر موضوعی این حقیقت جاری است.

هوش مصنوعی: حسین، یاور و پشتیبان ملت و دین است و به واسطه او، نام و عنوانش همواره بزرگ و برجسته خواهد شد.

هوش مصنوعی: آسمان و دریا هر کدام نما و عظمتی دارند، اما دل بزرگی که نسبت به این عظمت‌ها آگاه باشد، به اندازه‌ای ارزشمند است که کمتر از دود و حباب نیست.

هوش مصنوعی: اسرار پنهان به دل او مانند شکل ستاره‌ها در دستگاه نجوم قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: اگرچه زمان‌های زیادی ممکن است بگذرد و تلاش و همت فرد به نتیجه نرسد، اما اگر اراده و خواست او همچون عقابی بزرگ باشد، سرانجام موفقیت‌های بزرگی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: علم واقعی تنها به دانستن معلومات محدود نمی‌شود، بلکه باید با شناخت و درک عمیق همراه باشد. کسی که فقط نام‌های علم را می‌داند، به معنای واقعی عالم نیست؛ بلکه یک عالم واقعی کسی است که به عمق و جنبه‌های مختلف علم توجه دارد و قادر به حساب و سنجش آن‌هاست.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، آیا می‌دانی که در نظر طبیعت و ویژگی‌ها، هر دو (زفت و دون) به جز در مقایسه با حار و سحاب (گرما و ابر) چه معنای دیگری ندارند؟

هوش مصنوعی: وقتی که با تو هستم، احساس می‌کنم که محیط اطرافم زیبا و سرشار از نشاط است، مانند باغی در فصل بهار. اما وقتی که با تو در تضاد هستم، همه چیز به تاریکی می‌رود و به سختی و دشواری تبدیل می‌شود، مثل دیو. اراده و هدف تو هم مانند شهابی در آسمان است که به روشنی و قوت می‌تابد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و جذابیت چهره‌ات، خورشید هر شب پنهان می‌شود و از شرم هنگام مواجهه با تو، عرقش مانند گلاب می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اگر در نظر تو همت و اراده‌ات بالا باشد، هیچ چیز نمی‌تواند تو را کوچک و حقیر به نظر آورد، حتی اگر آن چیز از آسمان هم باشد.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که تو زندگی می‌کنی، ظهور و نمای محراب به خاطر افرادی است که در حال نیایش و سؤال هستند.

هوش مصنوعی: هرگز تا زمانی که درست وجود نداشته باشد، خطا نیز وجود خواهد داشت؛ همچنین تا زمانی که گیاه یا زندگی واقعی وجود نداشته باشد، سراب همواره خواهد بود.