غزلیات
شمارهٔ ۱ : برقیم ولی رنجه نسازیم گیا را شمارهٔ ۲ : گرفت گریه ما کوه و دشت و صحرا را شمارهٔ ۳ : برخیز و گوی جلوه مالک رقاب را شمارهٔ ۴ : خدایا روزی این خودپرستان ساز جنت را شمارهٔ ۵ : چو آفتاب کند تاب شرم ماه ترا شمارهٔ ۶ : سرمه کوری کشیدم دیده تحقیق را شمارهٔ ۷ : آن قطرهام که بحر به دور افکند مرا شمارهٔ ۸ : باز عشق آمد که آراید گلستان مرا شمارهٔ ۹ : جنونی کو که سرگردان کنم در دیده طوفان را شمارهٔ ۱۰ : بردیم باز بر سر نظاره دیده را