عراقیقصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱ - در مدح شیخ حمیدالدین احمد واعظ : ای صبا جلوه ده گلستان را قصیدهٔ شمارهٔ ۲ - در مدح شیخ بهاء الدین زکریا ملتانی : لاح صباح الوصال در شموس القراب قصیدهٔ شمارهٔ ۳ - در مدح شیخ عزیزالدین محمد الحاجی : اگر وقت سحر بادی ز کوی یار در جنبد قصیدهٔ شمارهٔ ۴ - فی مدح شیخ صدرالدین : دل تو را دوست‌تر ز جان دارد قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - ایضاله : طرب، ای دل، که نوبهار آمد قصیدهٔ شمارهٔ ۶ - در نعت رسول اکرم (ص) : عاشقان چون بر در دل حلقهٔ سودا زنند قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - در مدح بهاء الدین زکریای ملتانی : روشنان آینهٔ دل چو مصفا بینند قصیدهٔ شمارهٔ ۸ - ایضاله : یا نسیم خوش بهار وزید قصیدهٔ شمارهٔ ۹ - ایضاله : یا رب، این بوی خوش ز گلستان آید؟ قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ - ایضاله : فرستاد دریای فضل و هنر