ساقینامهٔ رباعی
دیباچه : بعد از حمد و ثنای جهان آفرین و درود بر روان سید المرسلین و آله الطیبین و عترته الطاهرین صلوات الله علیهم اجمعین پوشیده نماند که رندان دیر فنا که صوفیان صومعه قد سند و صبوحی زدگان مجلس انس، و به یمن صفای محبت ایشان وبرکت نکهت انفاس این جگر ریشان غنچه دلهای خسته و عقده کارها بسته همیشه گشاه مییابد چنانکه عندلیب چمن معرفت خواجه شمس الدین محمد الحافظ الشیرازی در صفت دل این مستان صبح خیز و دست دعای این بیداران اشک ریز میفرماید: شمارهٔ ۱ : ساقی قدحی که کار سازست خدا شمارهٔ ۲ : ساقی نظری به بیکسان بهر خدا شمارهٔ ۳ : ساقی قدحی که نور بخشد همه را شمارهٔ ۴ : ساقی بکرم تو میکنی یاد مرا شمارهٔ ۵ : ساقی می لعل قوت روح است مرا شمارهٔ ۶ : ساقی قدحی که هست عالم ظلمات شمارهٔ ۷ : ساقی فلک از بحر عطای تو کفی است شمارهٔ ۸ : ساقی نظری که دل خوش از دیدن تست شمارهٔ ۹ : ساقی می ما ز عارض پر خوی تست