اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ساقی بکرم تو میکنی یاد مرا</p></div>
<div class="m2"><p>غیر از تو که میرسد بفریاد مرا؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر در غم دل تو دستگیرم نشوی</p></div>
<div class="m2"><p>سوی که روم که میکند شاد مرا؟</p></div></div>

کلیات اشعار مولانا اهلی شیرازی به اهتمام و تصحیح حامد ربانی ۱۳۴۴ - تصویر ۳۳۵

شمارهٔ ۵

ساقی بکرم تو میکنی یاد مرا
غیر از تو که میرسد بفریاد مرا
گر در غم دل تو دستگیرم نشوی
سوی که روم که میکند شاد مرا

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد که نه تنها به یادش باشد، بلکه به او کمک کند و در غم‌هاش یاری‌اش کند. او از احساس تنهایی و ناآرامی‌اش سخن می‌گوید و می‌پرسد اگر ساقی نتواند به او کمک کند، به کجا باید برود تا آرامش بگیرد.

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

هوش مصنوعی: ای ساقی، تو به خاطر من می‌نوشی، چه کسی جز تو می‌تواند به داد من برسد؟

ساقی بکرم تو میکنی یاد مرا

غیر از تو که میرسد بفریاد مرا؟

هوش مصنوعی: اگر تو در غم و اندوهت یاری من نباشی، به کجا بروم که کسی مرا شاد کند؟

گر در غم دل تو دستگیرم نشوی

سوی که روم که میکند شاد مرا؟

شمارهٔ ۴

اطلاعات

برگردان به زبان ساده