اهلی شیرازیقصیدهٔ اول بنام امیر علیشیر
بخش ۱ : حمدی از حد افزون و سپاسی از قیاس بیرون سزاوار صانع بیچون که به کلک صنایع نگار بدایع آثار بر صحایف لطایف روزگار نظم قصیده موجودات با حسن صفات رقم کرده. بخش ۲ : نسیم کاکل مشکین کراست چون تو نگار بخش ۳ : هوا بسبزه گهر ریخت بلبل آب از چشم بخش ۴ - دایره تدویر : وصال تا بشبش بر در تو کیست مگر بخش ۵ - دایره مرکب مدور : همه ملوک جهان بنده کرده دهرت از آن بخش ۶ - دایره مرکب مدور : از آنکه چهره بر افروخته گلت راهست بخش ۷ - دایره مرکب مدور : همیشه دشمنش آنجا ز اهل نار بود بخش ۸ - دایره مرکب مدور : دل برد از نقش سنگین بخش ۹ - از توشیح اول ابیات این قصیده این قطعه بر می خیزد : نشان فضل بنام کسیست طغرایش بخش ۱۰ - از حشو مصارع اول این قصیده این قطعه بر می خیزد : کلک ملک سخن که سخیست