سناییالباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
بخش ۱ - در عذر گوید : بنده در پیش شاه دینپرور بخش ۲ - اندر خط و قلم و کاغذ و خاطر گوید : از دل آبستن است خامهٔ من بخش ۳ - فی حسب حاله و بیان احواله و سبب احترازه من اهل الدّنیا وانزوائه و تجریده منالخلائق و سبب تصنیف هذاالکتاب : حسب حال آنکه دیو آز مرا بخش ۴ - فی افتخار نفسه علی اهل عصره : خطر من گهر پریشان کرد بخش ۵ - فی بیان حاله و حسب احواله رحمةاللّٰه علیه : گر در آورد یافت خلد و نعیم بخش ۶ - فصل اندر ضعف و پیری : راکعم کرد روزگار حسود بخش ۷ - فصل اندر تبدیل حال : بدر بودم شدم هلال مثال بخش ۸ - التمثّل فیالاجتهاد : ابن خطّاب آن به مردی فرد بخش ۹ - در رهایی جستن جان گوید از تن : رقص کن پیش دل به چارهٔ خویش بخش ۱۰ - اندر تفضیل سخن خویش گوید : از همه شاعران به اصل و به فرع