هوش مصنوعی: خطر باعث شد که گوهر من درهم و برهم شود تا اینکه صدای بلندی برخاست و همه را متوجه کرد.

هوش مصنوعی: در این زمانه، من به عنوان یک سخنران شناخته شدم و ارزش گفتارم افزایش یافته است.

هوش مصنوعی: اما من هیچگاه درباره کسی ستایش نکردم، بلکه ارزش ستایش تو را بیان کرده‌ام.

هوش مصنوعی: خدمت و وفاداری چون تو که از نسل شاهان هستی، به کسی دیگر نرسیده و فقط افراد پست و فرومایه به باد می‌روند.

هوش مصنوعی: خداوند به من دانش و هنر بخشید، اما هرگز از آن برای کار نادرست استفاده نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: وقتی حقیقت نمایان شود، باطل را بهتر است که دور بریزید، حتی اگر فقط در حد یک اشاره باشد.

هوش مصنوعی: باید در شب چشم‌ها را بست و با آمدن روز، وقت آن است که چشم‌ها را باز کنیم و به واقعیت‌ها نگاه کنیم.

هوش مصنوعی: مروارید درون صدف مدتی پنهان می‌ماند و گل هنوز شکفته نشده باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: در این عبارت به موضوعی اشاره شده که در ابتدا به صورت پنهان و غیرمستقیم بیان شده است. این موضوع که از آن سخن گفته می‌شود، معنایی تازه و بکر دارد که تا به حال به روشنی بیان نشده است. در واقع، سخن از موضوعاتی است که به دلیل حساسیت یا دلایل دیگر، به صورت مخفی باقی مانده‌اند و حالا در این نوشته به آنها پرداخته می‌شود.

هوش مصنوعی: از آن سوی تو، معنای خالص و ناب به سرعت به سوی من آمد، زیرا انسان‌ها در تلاش هستند ولی به حقیقت و معنا نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: کار خردمند مانند پیکری بزرگ و قوی است که می‌تواند به راحتی مسیر را طی کند، همانند پیل یا پادشاهی راستین که می‌تواند بر خود و کارش تسلط داشته باشد.

هوش مصنوعی: تمامی پرندگان این دنیا یا پیر شده‌اند، یا به مگس‌ها می‌پردازند، یا مشغول شکار ملخ‌ها هستند.

هوش مصنوعی: همه‌ی افراد سن‌دار در این دوران نابسامان مانند کودکان‌اند و فهم و اندیشه‌شان ساده و بی‌نیاز از پیچیدگی است.

هوش مصنوعی: در جهان هیچ‌کس مانند من وجود ندارد؛ مانند سیمرغ که آزاد و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: هنگامی که من دربارۀ ستایش شاه سخن گفتم، ذهنم به روزهای آخر و اوج ماه معطوف شد.

هوش مصنوعی: عقل به دل گفت: دلت پر از عشق اوست، پس از من که می‌توانم ستایش کنم، مانند دریایی از از هم جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: زودتر از آن که خاموش بمانی، کلمات و معانی خود را بدرخشانی. چرا که سکوت برای تو فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای خوش‌صدا به‌مانند بلبل، از لطافت و زیبایی درختان سرو که در میان گل‌ها رشد کرده‌اند، به سراغ آنها رفته است.

هوش مصنوعی: این که دریا پر از فخر و خودبزرگ‌بینی نیست، بلکه برای خود و برای دیگران وجود دارد و از نعمت‌های خود بهره ‌می‌برد.

هوش مصنوعی: من تمام وجودم را شکافتم تا این جواهر ارزشمند از دل آن بیرون بیافتد.

هوش مصنوعی: در این نعمت و خوشی، به یاد کسی افتادم و اکنون از سنایی و آبادانی او سخن می‌گویم.

هوش مصنوعی: شهری از باغ بهشت زیباتر است و قصرهایی در مصر هم باشکوه‌تر از آن.

هوش مصنوعی: او به معنای قربانی یا فدای عزت و پیروزی است و ضعف آن به نوعی به درب این قصر اشاره دارد که نمادی از ضعف است. در اینجا به تضاد بین قوت و ضعف پرداخته شده است.

هوش مصنوعی: به تماشای این کتاب بنشین، زیرا تنها با چشم نمی‌توان به عمق معنای آن پی برد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه در علم اعداد، ملکوت و سرزمین‌های آسمانی زیادی وجود دارد، اما با نوشتن شهادتین، همه آن‌ها به یک حقیقت واحد باز می‌گردند.

هوش مصنوعی: نکته‌ها مانند زلف beautiful حور و تفسیر آنها همچون قصر بهشت است که هیچ نقصی در آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: طاق‌ها و سازه‌هایش به قدری زیبا و با طراوت هستند که انگار در یکی از محله‌های سرسبز و دل‌انگیز در کنار نیل قرار دارند.

هوش مصنوعی: خانه‌های او از هرگونه نفاق، طمع و حاشیه‌پردازی خالی و خالص است، و همچون خانواده رسول، سرشار از عظمت و احترام است.

هوش مصنوعی: آن پرنده‌ای که در آسمان به اوج رسیده، خانه‌اش از سقف آسمان ساخته شده و بر روی زمین، فرش از پر و بال ملائک گسترده شده است.

هوش مصنوعی: ظاهر او همانند حوری با موهای مشکی و باطنش همچون بهار با چهره‌ای شاداب است.

هوش مصنوعی: تکه‌ای از طلا و تکه‌ای از جواهر، جویای مشک و جویای عنبر.

هوش مصنوعی: هر نهالی نماد و نشانه‌ای از معنا و مفهوم عمیق خود دارد، و هر گیاهی می‌تواند به عنوان نمونه‌ای از بهترین‌ها تلقی شود.

هوش مصنوعی: برای خوشنودی و رضایت او، جان‌ها را در هر جوی روان کرده است.

هوش مصنوعی: تصویر او بر روی گیاهان مانند فداکاری و صداقت خداوند است که همچون نغمه‌ای در گوش‌های ما طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به زیبایی و جاذبه‌های دنیای پنهان و لایه‌های مختلف آن وجود دارد. نور و زیبایی به طور فراوان در پشت پرده‌هایی از رمز و راز و ویژگی‌های دلربا قرار گرفته‌اند. این بیان نشان‌دهنده‌ی عمق و پیچیدگی محتوای دنیا و همچنین زیبایی‌های نهفته در آن است.

هوش مصنوعی: حرف او همچون زلف‌های زیبا و دلبرانه‌اش، جذاب و دلنشین است، و نقطه‌ی جوهره او مانند خالی بر روی موهای زره‌ای، توجه را جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: در دل آن قصر، حقیقت و راستی وجود دارد و به همین دلیل آن مکان را نشسته‌گاه صداقت نامیده‌اند.

هوش مصنوعی: شهر خوبی که پر از نعمت و آسایش است، همیشه درِ خود را به روی مهمانان و غریبان باز نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر یمن، عزت و خوشبختی، او مانند پادشاهی بر روی تخت نشسته است.

هوش مصنوعی: هرچند که سخن و نظم به شهر غزنین تعلق داشت، ولی توانایی او به اندازه‌ای بالا بود که دلش به ستاره پروین وابسته بود.

هوش مصنوعی: در این دنیا، وجود چنین قصرهایی در چنین شهری لازم و ضروری است.

هوش مصنوعی: از این شهر دنیا، خوشا به حال کسی که در آرامش زندگی کند، و امیدوارم توصیفگر بزرگترین پادشاه عالم باشد.

هوش مصنوعی: اگر سال آینده درباره این سخن جستجو کنند، نسخه‌ای از آن در چین خواهد بود.

هوش مصنوعی: شاه طمغاج در حال ساخت تعویذی است که روم، پایتخت امپراتوری بزرگ، را خوشحال و خوشمزه کرده است.

هوش مصنوعی: این سخنان زیبا و خالص مانند آب زلال هستند و طالب به هندوستان در جایی به نام چیپال می‌رسد.

هوش مصنوعی: عقلای دانا به این موضوع نزدیک شده‌اند که بنفشه و نرگس به عنوان همراهان فضلا و فرهیختگان در نظر گرفته می‌شوند.

هوش مصنوعی: جاهلان مانند افسانه‌ها هستند، زیرا آن‌ها از علم و دانایی بی‌خبرند.

هوش مصنوعی: باغ علم و دانش جایی برای نادانان نیست؛ چرا که علم و دانش خوراکی برای اهل معرفت و حقیقت است.

هوش مصنوعی: باید از چشم مردم پنهان بود و لازم است که درباره مردم با احتیاط صحبت کرد.

هوش مصنوعی: خاطرم به من یادآوری می‌کند که به خاطر لطف و کرمت، روزگار خوبی را برایم رقم زدی.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو از روی تعقل و خرد خود، دلیلی برای ایجاد شور و هیجان در جهان پیدا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: سخن تازه و نیکو را به سرعت بیاور، زیرا زمان بر خلق کتاب‌های قدیمی گذشته است.

هوش مصنوعی: از این پس تا زمانی که حکمای زمانه صحبت کنند، این مطالب خوانده خواهد شد.

هوش مصنوعی: تا به حال، شهری مثل این را که من ساخته‌ام، در هیچ زمانی ندیده‌ام.

هوش مصنوعی: محل بهشت به میدان تبدیل شده و حتی خود بهشت نیز از انواع نعمت‌ها پر شده است.

هوش مصنوعی: عسل و شراب در حال جریان‌اند و آب و شیر به منبع غذایی برای زندگی تبدیل شده‌اند.

هوش مصنوعی: در آنجا کاخ‌هایی از یاقوت ساخته شده است که زیبایی آن برای ارواح همچون نیرویی است.

هوش مصنوعی: در این سرزمین زیبا، حوریان با جواهرات زیبا و منحصربه‌فرد خود، فضایی دل‌انگیز و معطر را به وجود آورده‌اند.

هوش مصنوعی: در این باغ چه چیز دیگری جز صدای جیک جیک گنجشک‌ها وجود دارد که توجه پرندگان بزرگ‌تر را جلب کند؟

هوش مصنوعی: چون درخت طوبی تازه و خوشبو است و به هر جایی رسیده، زیبایی و سرسبزی آن را می‌توان دید.

هوش مصنوعی: هر کلامی که از دل برآید، مانند نوری است که دانایی و حقیقت را روشن می‌کند و هر گفتاری، نمایانگر وجودی زنده و واقعی است.

هوش مصنوعی: او با آب، رنگ و بوی خود را شسته و چهره‌اش را زیبا کرده است.

هوش مصنوعی: هر یک بیت او دنیایی از علم و هر معنایی از او نشانه‌ای از بزرگواری و مهربانی است.

هوش مصنوعی: مفهوم او بسیار عمیق و پیچیده است و به سادگی قابل درک نیست، اما ریشه و اصلش به راحتی در دسترس و قابل فهم است.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و ارزش معنایی سخن اشاره شده است؛ به گونه‌ای که پیام‌های عمیق و باارزش با چنگال کلمات ساده و روان بیان می‌شوند، مانند عروسی که با لباس‌های سبک و زیبا به زیر می‌آید.

هوش مصنوعی: به دنیا زیبایی و شکوهی را که خورشید از چهره‌اش می‌تابد و باد از عطرش می‌وزد، می‌بخشد.

هوش مصنوعی: عقل و دانش به دنبال اوست، اما خیالات و تصورات بر او غلبه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: این شخص به خاطر قدرت و عظمت سلطنت، این کار را انجام داده و تمام شرق و غرب دنیا را تحت تأثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: ای باد سبز، برای روح‌القدس، از کنار در حظیرهٔ مقدس عبور کن.

هوش مصنوعی: در وجود افرادی که ارزش چندانی ندارند، نعمت‌ها و لذت‌های زندگی مانند چربی و شیرینی وجود دارد، که به راحتی و خوشمزگی در زبانشان نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند یعقوب، با درک و بصیرت به مسائل نگاه کند، در نهایت برای خود بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: ببین چه باغ بهشتی را به من نشان می‌دهد که نمایانگر ذات و ماهیت من است.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و جذابیتی اشاره دارد که در شخصیت یوسف نهفته است. یوسف هم از نظر داخلی (روح و باطن) و هم از نظر خارجی (ظاهر و شکل) به گونه‌ای است که هیچ عیبی در او وجود ندارد و این باعث می‌شود که زیبایی او آشکار و دل‌انگیز باشد.

هوش مصنوعی: تلخی و شیرینی مانند طعم شراب است و تأثیر آنها نیز به هم وابسته است؛ مانند دشنامی که یار می‌دهد و نصیحت پدر.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که ویژگی‌ها و سخنان او تحت تأثیر شرایط مختلف مانند آتش و آب قرار نگرفته‌اند. او نه سرد است و نه گرم، بلکه در وضعیتی متعادل و پایدار قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو در دل خود رازهایی داری که اگر آنها را بیان کنی، دیگر کاغذ تاب تحمل آنها را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه کافی زیبا سخن نمی‌گوید تا در روز قیامت، این انسان‌ها را شایسته بداند.

هوش مصنوعی: این گوهر ارزشمند تا روز قیامت از حسد، بخل و نادانی محافظت می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر شخصی به نظر خرد و دانایی داشته باشد، ارزشش بیشتر از دو درهم خواهد بود، حتی اگر کسی با او مخالف باشد یا او را نادیده بگیرد.

هوش مصنوعی: حسادت و کینه‌توزی فرقی ندارد؛ اگرچه در ظاهر ممکن است به دو شکل متفاوت بروز پیدا کنند، اما در عمق معنی آنها یکسان هستند و به سمت نابودی می‌روند. حتی اگر شخصی نادان باشد، نمی‌تواند درک کند که این دو احساس مشابه هستند و حتی ممکن است به خطراتی بزرگ‌تر منجر شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که حسد در زبان باشد، به راحتی می‌توانی یوسف را که دچار مشکل شده، در دو گز پارچه ببینی.

هوش مصنوعی: اما او دزد را طوری زیر نظر دارد که هرگز اجازه نمی‌دهد کسی دزدیش را ببیند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس چنین حرفی را در دنیا نگفته است، و اگر کسی چنین گفته، بیاور و بخوان.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در جهان وجود دارد و در موردش سخن گفته می‌شود، چه یک مورد باشد و چه هزار مورد، همه به نوعی به من مرتبط هستند.

هوش مصنوعی: این جمله بیان می‌کند که این سخن با ارزش و گرانبهاست و مانند جان انسان مهم و با ارزش است؛ به همین دلیل هرگز بیهوده و بی‌فایده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر بار که نوای جدیدی از او می‌شنویم، دشمنانش آن را بهانه‌ای برای گفتن سخنان تند و سخت می‌یابند.

هوش مصنوعی: کسی که می‌خواهد چیزی را از دیگران بدزدد یا به ناحق به دست آورد، همانند کسی است که با خار به خود زخم می‌زند و آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: دزدها به خوبی می‌دانند که چگونه دقت و حواس خود را به کار بگیرند، در حالی که برخی افراد ساده‌لوح مانند دبیران، فریب ظاهر بعضی چیزها را می‌خورند.

هوش مصنوعی: هر کس که از این گفته‌ها بهره‌برداری ناپسند کند، پنج ویژگی بد و ناپسند دارد.

هوش مصنوعی: رومی با خود پارچه‌ای با کیفیت و زیبا می‌آورد و کُرد با آن پارچه‌ها، البسه‌ای می‌بافد.

هوش مصنوعی: وقتی که به نام خودش اشاره می‌کند، به همان اندازه که زیباست، زشت و بد شکل نیز می‌شود.

هوش مصنوعی: این افراد حقیر، با وجود سختی‌ها و دردسرها، به شیوه‌ای ناپسند زندگی می‌کنند و زیر بار سرزنش و نیش‌زبان دیگران فرو می‌روند.

هوش مصنوعی: هرچند برای زندگی نان و خوراک فراهم می‌کنند، اما آیا واقعاً به روح و ذات خود اهمیت می‌دهند؟

هوش مصنوعی: هرچند که تصویرگری و ترسیم آسان به نظر می‌رسد، اما جان دادن و روح بخشیدن به آن کار هر کسی نیست.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ای در عالم وجود نداشته باشد، روح چگونه می‌تواند به آن سوی ملک دعوت شود؟

هوش مصنوعی: صفت و شکل بدون روح، مانند مرده‌ای است. چه ربطی دارد که چیز پاک و نیکو با چیز پلید و مرده‌ای در ارتباط باشد؟

هوش مصنوعی: چه کار می‌تواند کند وقتی روح نگار به او می‌گوید که در این تصویر مرده روح را زنده کن؟

هوش مصنوعی: مردی نقاش تصویری کشید و سپس پرده را کنار زد تا تصویر خود را بهتر ببیند.

هوش مصنوعی: در آن چهره‌ی زیبا و منحصر به فرد، جان و روحی وجود دارد که ناشی از هنری ظریف و خاص است.