سناییالباب الثّالث: اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیهالسّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران
بخش ۱ - اندر نعت پیامبر ما محمّد مصطفی علیهالسّلام و فضیلت وی بر جمیع پیغمبران : خیرالکلام بعد کلام الملک العلّام فضیلة محمّدالنّبی المختار علیهالسّلام، قالالله تعالی: انّالله و ملائکته یصلّون علی النّبی یا ایهاالذین آمنوا صلواة علیه و سلموا تسلیما، و قال ایضا: انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا و داعیا الیالله باذنه و سراجا و منیرا، و قالالله تعالی: و ما ارسلناک الّا رحمة للعالمین، و قال النبی علیهالسلام: انّا اوّل الانبیاء خلقا و آخرهم بعثا، و قال علیهالسّلام: انا خاتم الانبیاء و لانبیّ بعدی و قال علیهالسّلام: کنت نبیّا و ادم بینالماء والطین، و قال صلّیالله علیه و سلم حکایة عنالله سبحانه و تعالی انّه قال عزّوجل خطاباً له: لولاک لما خلقت الافلاک، و قال علیهالسّلام انا سیّد ولد آدم ولافخر، و آدم و من دونه تحت لوائی یومالقیمة ولافخر. بخش ۲ - اندر بدایت کمال نبوّت : آدم و آنکه شمّت جان داشت بخش ۳ - اندر کرامت نبوّت : گر ملک دیو شد گه آدم بخش ۴ - در ذکر آنکه پیغمبر ما رحمةً للعالمین است : زحمت آب و گِل در این عالم بخش ۵ - در صفت معراجش : بر نهاده ز بهر تاج قدم بخش ۶ - ذکر تفضیل پیغمبر ما علیهالسّلام بر سایر انبیاء : از همه انبیا چو بخشش رب بخش ۷ - فی اتباعه صلوات الله علیه : خرد و جام او به هر دو سرای بخش ۸ - اندر گشادن دل وی : سینهٔ او گشاد روح نخست بخش ۹ - ذکر تفضیلش : نور کز خلق او مؤثّر شد بخش ۱۰ - در تفسیر وما ارسلناک الّا رحمةللعالمین : چون تو بیماری از هوا و هوس