هوش مصنوعی: اگر در زمان آدم، دیو بر زمین حکومت می‌کرد، در دوران آن فرد، ممکن بود انسان‌ها به دیوانگی و تصرفات نادرست دچار شوند.

هوش مصنوعی: هیچ درخواست‌کننده‌ای، چه با شادی و چه با خشم، نتوانسته است که در ابروهای او چیزی غیر از زیبایی ببیند.

هوش مصنوعی: اگر کسی تازه به دنیای دانش و سخن آمده باشد، تنها به جستجوی زیبایی‌هایی می‌پردازد که از سخن گو می‌بیند و می‌شنود.

هوش مصنوعی: عقلم به خاطر زیبایی موی او از او درخواست معاینه می‌کند و به شکاف‌های بین این موها توجه دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت به زیبایی و تاثیر آسمان بر زمین اشاره شده است. شاعر به ما می‌گوید که همه‌ی زیبایی‌ها و آثار مثبت از آسمان سرچشمه می‌گیرند و زمین تنها در آغوش زیبایی‌هایی است که از آسمان می‌بارند. به عبارت دیگر، آسمان خالق اصلی زیبایی‌هاست و زمین تنها بستر آنهاست.

هوش مصنوعی: لب و دندان او نشان‌دهنده‌ی زیبایی و بخشندگی‌اش است، مانند دندانه‌های کلیدی که دروازه‌ی بخشش را باز می‌کند.

هوش مصنوعی: لب او به گونه‌ای است که در مسیرهای تردید و شک، دل‌ها را به سوی رازهای پنهان و دنیای غیبی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: او به مردم راه درست را نشان می‌دهد و به سایه هم ارزش و اهمیت می‌بخشد، مانند اینکه سایه تحت نور آفتاب به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: شرافت و عظمت او به قدری است که گفتار و کلامش را از جبرئیل الهام گرفته است.

هوش مصنوعی: جبرئیل با بزرگواری و رفیع‌مقامی‌اش، در مسیرشان، همه‌ی فرشتگان را به فرمانروایی بر زمین برانگیخت.

هوش مصنوعی: چشمان روشن او به واسطه‌ی وجود آدم، جان او به خاطر این پسر شاداب و خوشحال است.

هوش مصنوعی: تنها و بی‌نظیر در سرزمین آسمانی، متحد با بزرگوار عظمت و قدرت.

هوش مصنوعی: ذکر خوب او غذا و nourishment روح فرشتگان است و طول عمرش باعث می‌شود که مدار زمین به دور خودش بچرخد.

هوش مصنوعی: مقدار و ارزش او به اندازه آسمان است و این انسان برتر از جبرئیل، فرشته‌ی مامور، می‌باشد.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای آن است که یک هدیه‌ای از زمان‌های دور و از یک شخص برجسته و بافضیلت در دنیای بزرگ و مهمی آمده است.

هوش مصنوعی: پدرِ پادشاهی و سلطنت، همان خداوند است و پسر آدم، که نیکبخت و خوشبخت است، به عنوان نماینده بشر در این دنیا شناخته می‌شود.

هوش مصنوعی: آدم به دلیل شخصیت و نجابتش باید مورد احترامی ویژه قرار گیرد و از او فرزندی به وجود آمده که نشان‌دهنده‌ی ویژگی‌های پدرش است.

هوش مصنوعی: جان او به خاطر دوستش از آب و گل جدا شده و با دلش به معشوق نظر انداخته است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در دنیای پر از تغییرات و تنوع، زیبایی و جذابیت درونی یک فرد می‌تواند برای او به عنوان یک نیروی محرکه و انگیزه عمل کند، که بر اساس آن می‌تواند با تمام چالش‌ها و سختی‌های زمان خود مقابله کند. در واقع، ارزش واقعی یک فرد در درون اوست و نه در ظواهر یا مکان‌های جغرافیایی.

هوش مصنوعی: مردم به خاطر عِزت و شرافت او خلق شده‌اند، آن‌چنان که گوهرها مانند مروارید در صدف وجود دارند.