مثنویات
شمارهٔ ۱ : ای خوشا آغاز غم پرداز عشق شمارهٔ ۲ : ای طفیل بود تو بود همه شمارهٔ ۳ : شاهد غیبی که خود مستور بود شمارهٔ ۴ : عشق از نو باز دستانساز گشت شمارهٔ ۵ : گلستانش را گلی پیدا نبود شمارهٔ ۶ : دیده را دیدار خور خیره کند شمارهٔ ۷ : محفل عشقش چو میآراستند شمارهٔ ۸ : عقل را با عشق در هم ریختند شمارهٔ ۹ : شاه ما کز لوح و کرسی باج خواست شمارهٔ ۱۰ : ای یگانه گوهر سلک وجود