هوش مصنوعی: ای موجودی که به خاطر تو وجود دارد، همه چیز در آرزوی توست و تمام سودها به خاطر توست.

هوش مصنوعی: تو همیشه بودی و تنها وجود تو بود که مرا مشغول می‌کرد. یک آتش پنهانی در درون داشتم که البته دودی نداشت و برملا نمی‌شد.

هوش مصنوعی: عشق به‌طور ناگهانی شعله‌ای گرم و پرانرژی از خود بروز داد و از هر درز و شکافی، نور و حرارتش را منتشر کرد.

هوش مصنوعی: شعله‌ها به ما نشان دادند که چگونه باید خود را نشان دهیم و پرده‌ها یکی پس از دیگری به طور کامل سوختند.

هوش مصنوعی: از شعله‌ها پیداست که چگونه دود آن‌ها را به خوبی پوشانده است.

هوش مصنوعی: از چشمان جاری عشق و احساس، زندگی و زیبایی شکل می‌گیرد و در دل چشمه‌ها، به آرامی و با تلاش جریان می‌یابد.

هوش مصنوعی: چشم‌ها از آن دود آسیب دیده و نابینا شده‌اند و چشمه‌ها به خاطر آن رود نامشخص و پنهان شده‌اند.

هوش مصنوعی: چشم ما به خاطر آن رودها حیرت‌زده شده و روز ما به خاطر آن دودها تاریک و کدر شده است.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی‌اش از پوشش پنهان بیرون آمد، برای خود از مشاهده‌اش پرده‌ای کشید.

هوش مصنوعی: او همیشه وجود داشت و حضورش در نظر دیگران ناپدید بود، گاهی در خفاء و گاهی به وضوح نمایان می شد.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی غیر از ما و من چه چیزی وجود دارد؟ آیا می‌دانی این جریان شیرین عشق برای چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: چشم ما هیچ راهی را به سمت دوست نمی‌بیند، و اگر هم چیزی ببیند، تنها چهره او را می‌بیند.