کساییدیوان اشعار
سوگنامه : بادِ صبا درآمد، فردوس گشت صحرا موی سپید و روی سیاه ... : چون سر من سپید دید بتم به شاهراه نیاز : به شاهراه نیاز اندرون سفر مسگال دشمنی مذهبی : هیچ نپذیری چون ز آل نبی باشد مرد به نوبهار ... : به نوبهار جهان تازه گشت و خرم گشت جنازهٔ دوست : جنازهٔ تو ندانم کدام حادثه بود نرگس : نرگس نگر، چگونه همی عاشقی کند مرگ امیر : آن کس که بر امیر در مرگ باز کرد سرخ رویی و زرد رویی : نورد بودم ، تا ورد من مُورَّد بود مردم و زمانه : نانوردیم و خوار و این نه شگفت