کساییموی سپید و روی سیاه ...
چون سر من سپید دید بتم
گفت: «تشبیه شیب و سخت عجب»
گفت: «موی سپید و روی سیاه»
همچو روز است در میانهٔ شب
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: مهرداد بیات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
چون سر من سپید دید بتم
گفت: «تشبیه شیب و سخت عجب»
هوش مصنوعی: وقتی او دید که موی من سفید شده است، گفت: «عجب است که صفات و ویژگی‌های پیری را با سختی مقایسه کرده‌ای.»
گفت: «موی سپید و روی سیاه»
همچو روز است در میانهٔ شب
هوش مصنوعی: او گفت: «موهای سفید و صورت تیره» مانند روزی است که در وسط شب دیده می‌شود.
حاشیه ها
1402/06/18 21:09
جهن یزداد
در فرهنگ اسدی این بیت از کسایی امده
می نیابم نان خشک و سوخ شب
تو همی حلوا کنی در شب طلب
سوخ = پیاز
از اینجا پیداست که سوخان/سوقان پارسی است و ترکی نیست