سلیمی جرونی » شیرین و فرهاد

سلیمی جرونی شاعر سدهٔ نهم هجری و معاصر شاعران نامداری چون نورالدین عبدالرحمان جامی، مکتبی شیرازی، شمس‌الدین محمد لاهیجی و شاه داعی شیرازی گویا از ساکنان بندر جرون یا گمبرون (بندرعباس کنونی) است که از زندگی وی اطلاعات زیادی در دست نیست و تنها اثر باقیمانده از او مثنوی «شیرین و فرهاد» اوست که به تقلید از نظامی سروده شده است.
وی در آغاز میل به سرودن غزل داشته ولی پس از دیدار مولا همام‌الدین کرمانی خلیفهٔ طریقتی شاه قاسم انوار با عرفان آشنا شده و با تشویق او به سرودن مثنوی روی آورد و هوای خمسه‌سرایی در سر می‌پرورد.
سرودهٔ دیگر سلیمی «منبع‌الاطوار» بوده که به تقلید از مخزن‌الاسرار نظامی سروده است ولی متأسفانه امروز از این منظومه نسخه‌ای در دست نیست.
سلیمی علاوه بر مثنوی، غزل، قطعه و شعرهای دیگری نیز سروده است که هیچ‌کدام از آثار او به جز همین مثنوی که تنها نسخه آن در شهر ژنو در مجموعه خصوصی بنیاد مارتین بودمر نگهداری می‌شود، در جایی یافت نشده است.
مثنوی شیرین و فرهاد در سال ۸۲ توسط مرکز پژوهشی میراث مکتوب با تصحیح و مقدمه عالمانه دکتر نجف جوکار منتشر شده است.

سلیمی جرونی شاعر سدهٔ نهم هجری و معاصر شاعران نامداری چون نورالدین عبدالرحمان جامی، مکتبی شیرازی، شمس&zwnj;الدین محمد لاهیجی و شاه داعی شیرازی گویا از ساکنان بندر جرون یا گمبرون (بندرعباس کنونی) است که از زندگی وی اطلاعات زیادی در دست نیست و تنها اثر باقیمانده از او مثنوی &laquo;شیرین و فرهاد&raquo; اوست که به تقلید از نظامی سروده شده است.
وی در آغاز میل به سرودن غزل داشته ولی پس از دیدار مولا همام&zwnj;الدین کرمانی خلیفهٔ طریقتی شاه قاسم انوار با عرفان آشنا شده و با تشویق او به سرودن مثنوی روی آورد و هوای خمسه&zwnj;سرایی در سر می&zwnj;پرورد.
سرودهٔ دیگر سلیمی &laquo;منبع&zwnj;الاطوار&raquo; بوده که به تقلید از مخزن&zwnj;الاسرار نظامی سروده است ولی متأسفانه امروز از این منظومه نسخه&zwnj;ای در دست نیست.
سلیمی علاوه بر مثنوی، غزل، قطعه و شعرهای دیگری نیز سروده است که هیچ&zwnj;کدام از آثار او به جز همین مثنوی که تنها نسخه آن در شهر ژنو در مجموعه خصوصی بنیاد مارتین بودمر نگهداری می&zwnj;شود، در جایی یافت نشده است.
مثنوی شیرین و فرهاد در سال ۸۲ توسط مرکز پژوهشی میراث مکتوب با تصحیح و مقدمه عالمانه دکتر نجف جوکار منتشر شده است.

سلیمی جرونی

بخش ۱ - به نام خدا

بخش ۲ - گفتار در توحید

بخش ۳ - گفتار در مناجات

بخش ۴ - گفتار در نعت سید المرسلین صلی الله علیه و سلم

بخش ۵ - در مدح سلطان البحر و البر سلغرشاه دام ملکه

بخش ۶ - گفتار در سبب نظم کتاب

بخش ۷ - آغاز داستان

بخش ۸ - حکایت کردن شاپور در پیش خسرو

بخش ۹ - رفتن شاپور به ارمن به طلب شیرین

بخش ۱۰ - رسیدن شاپور به دیر و احوال شیرین پرسیدن

بخش ۱۱ - نمودن شاپور صورت خسرو به شیرین بار دوم

بخش ۱۲ - نمودن شاپور صورت خسرو به شیرین بار سوم

بخش ۱۳ - نمودن شاپور خود را به شیرین و روانه ساختن او را به طرف مداین

بخش ۱۴ - رفتن شیرین پیش مهین بانو و اجازت خواستن به نخجیر و رفتن به مداین

بخش ۱۵ - رسیدن خسرو به چشمه ماه و دیدن شیرین را در چشمه

بخش ۱۶ - رسیدن خسرو به ارمن

بخش ۱۷ - قصر ساختن مه رویان خسرو برای شیرین و نشستن شیرین در قصر

بخش ۱۸ - صفت مجلس خسرو و آمدن شاپور

بخش ۱۹ - صفت مجلس خسرو و آگاه شدن مهین بانو از حال شیرین

بخش ۲۰ - آمدن شاپور به قصر شیرین و احوال خسرو با شیرین گفتن

بخش ۲۱ - رسیدن خبر فوت هرمز به خسرو و رفتن به مداین

بخش ۲۲ - رفتن خسرو به مداین و نشستن به پادشاهی

بخش ۲۳ - بازآوردن شاپور شیرین را به ارمن پیش مهین بانو

بخش ۲۴ - آگاهی یافتن بهرام چوبینه از وفات هرمز و بیرون آمدن او به خسرو

بخش ۲۵ - نصیحت کردن مهین بانو شیرین را و سوگند دادن به خویشتنداری

بخش ۲۶ - گوی باختن خسرو و شیرین با یکدیگر

بخش ۲۷ - گوی باختن خسرو و شیرین بار دوم و مجلس داشتن

بخش ۲۸ - گفتار در خلوت نشستن خسرو با شیرین

بخش ۲۹ - جواب گفتن شیرین

بخش ۳۰ - رفتن خسرو به خشم از پیش شیرین

بخش ۳۱ - شبیخون بردن خسرو بر بهرام چوبین و ظفر یافتن خسرو بر او

بخش ۳۲ - نشستن خسرو به پادشاهی بار دوم

بخش ۳۳ - زاری کردن شیرین در عشق خسرو

بخش ۳۴ - نصیحت کردن مهین بانو شیرین را

بخش ۳۵ - نشستن شیرین به پادشاهی به جای مهین بانو

بخش ۳۶ - خبر پادشاهی خسرو و نشستن بر تخت و رسیدن خبر مرگ بهرام

بخش ۳۷ - صفت باربد در بزم خسرو

بخش ۳۸ - حکایت کردن خسرو با مریم از درد شیرین

بخش ۳۹ - رفتن شاپور پیش شیرین و عتاب کردن شیرین به او

بخش ۴۰ - قصه فرهاد

بخش ۴۱ - زاری کردن فرهاد از عشق شیرین

بخش ۴۲ - آگاه شدن خسرو از احوال فرهاد

بخش ۴۳ - مناظره کردن خسرو با فرهاد

بخش ۴۴ - رفتن شیرین به کوه بیستون به دیدن فرهاد و سقط شدن بارگیش

بخش ۴۵ - گفتار در سبب مرگ فرهاد

بخش ۴۶ - نامه نوشتن خسرو به شیرین به تعزیت فرهاد

بخش ۴۷ - نامه نوشتن شیرین به خسرو به تعزیت مریم

بخش ۴۸ - قصه شکر اصفهانی

بخش ۴۹ - طلب کردن خسرو شاپور را و تنها ماندن شیرین و زاری نمودن روز و شب

بخش ۵۰ - زاری کردن شیرین در صبحدم و اجابت دعا

بخش ۵۱ - رفتن خسرو به شکار و رفتن از شکار به سوی قصر شیرین

بخش ۵۲ - رفتن خسرو به پای قصر شیرین

بخش ۵۳ - پاسخ دادن شیرین، خسرو را

بخش ۵۴ - پاسخ دادن خسرو شیرین را

بخش ۵۵ - پاسخ دادن شیرین خسرو را

بخش ۵۶ - پاسخ دادن خسرو، شیرین را

بخش ۵۷ - پاسخ دادن شیرین، خسرو را

بخش ۵۸ - به خشم رفتن خسرو از پیش شیرین

بخش ۵۹ - پشیمان شدن شیرین و رفتن عقب خسرو و مجلس نهادن

بخش ۶۰ - صفت مجلس خسرو و گفتن شاپور احوال شیرین در پرده

بخش ۶۱ - غزل گفتن بار بد از زبان خسرو

بخش ۶۲ - غزل گفتن نکیسا از زبان شیرین

بخش ۶۳ - غزل گفتن باربد از زبان خسرو

بخش ۶۴ - غزل گفتن نکیسا از زبان شیرین

بخش ۶۵ - غزل گفتن باربد از زبان خسرو

بخش ۶۶ - غزل گفتن نکیسا از زبان شیرین

بخش ۶۷ - غزل گفتن باربد از زبان خسرو

بخش ۶۸ - سؤال

بخش ۶۹ - جواب

بخش ۷۰ - سؤال

بخش ۷۱ - جواب

بخش ۷۲ - سؤال

بخش ۷۳ - جواب

بخش ۷۴ - سؤال

بخش ۷۵ - جواب

بخش ۷۶ - سؤال

بخش ۷۷ - جواب

بخش ۷۸ - سؤال

بخش ۷۹ - جواب

بخش ۸۰ - سؤال

بخش ۸۱ - جواب

بخش ۸۲ - پند دادن بزرگ امید شیرین را

بخش ۸۳ - پند اول

بخش ۸۴ - حکایت

بخش ۸۵ - پند دوم

بخش ۸۶ - پند سوم

بخش ۸۷ - پند چهارم

بخش ۸۸ - پند پنجم

بخش ۸۹ - پند ششم

بخش ۹۰ - پند هفتم

بخش ۹۱ - پند هشتم

بخش ۹۲ - پند نهم

بخش ۹۳ - پند دهم

بخش ۹۴ - تنبیه

بخش ۹۵ - نامه نوشتن پیغمبر صلی الله علیه و سلم به پرویز

بخش ۹۶ - در نصیحت فرزند خود شمس الدین محمد طال عمره گفته شده

بخش ۹۷ - گفتار در خاتمت کتاب

شیرین و فرهاد