هوش مصنوعی: من پیامی به فردی که اهل علم و دانش است فرستادم که در طول عمرش، مشقت‌ها و سختی‌های زیادی را متحمل شده است.

هوش مصنوعی: وقتی سلطنت کسری کاهش پیدا کرد، هرمز به او ملحق شد و به عنوان پادشاهی مسلم شناخته شد.

هوش مصنوعی: در جهان به گونه‌ای عدالت برقرار کرد که نام ظلم کاملاً از میان رفت.

هوش مصنوعی: از عدالت اوست که وقتی میش در کنار گرگ آب می‌نوشد، بچه‌اش را می‌برد و به او می‌سپارد.

هوش مصنوعی: دل دشمن به خاطر تیر تو می‌لرزد، زیرا ضربه‌ات چنان قدرتمند است که حتی می‌تواند در دریا غرق شود.

هوش مصنوعی: فرزند او به دنیا آمد که از خورشید درخشان‌تر است و همچون رستم قهرمان و جمشید از نظر زیبایی همتا ندارد.

هوش مصنوعی: هنگامی که زمان به نوجوانی و شکوفایی او رسید، تقدیر او را به نام خسرو پرویز نامید.

هوش مصنوعی: وقتی که رفتار بد و ناپسند او به اوج رسید، در میان مردم مشهور شد و به نام پرویز شناخته شد.

هوش مصنوعی: به قولش به خوبی بزرگ امیدی دارم که به خاطر دانش و عقلش در هر زمینه‌ای کامل و جامع است.

هوش مصنوعی: او را شب و روز به خود همراه کرد تا از هر چیزی که در اوست، یاد بگیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که آن پادشاه توانا به دانایی رسید، خیال و توجهش به شکار و جستجوی نویدها معطوف شد.

هوش مصنوعی: وقتی تیرانداز به سوی شکار می‌رفت، دو اسب شکار به راحتی جلوی او حاضر می‌شدند.

هوش مصنوعی: به میدان که برمی‌گردی، همچون بازیکنی که به بازی خود ادامه می‌دهد، به یاد داشته باش که فقط به زمین و شرایط آن توجه نکن. زندگی فراتر از آنچه می‌بینی است و باید به مسائل عمیق‌تری نیز توجه داشته باشی.

هوش مصنوعی: در شب تاریک، شعله‌ای از آتش در کمانداری روشن شد و باعث جذب نگاه مورچه‌ای شد که به آن خیره شده بود.

هوش مصنوعی: وقتی در مجلس حضور یافتی، از آداب احترام و تعظیم یاد گرفتی، مانند جمشید که آموزگار بود.

هوش مصنوعی: به هر حال، بنا بر اراده الهی، تصمیم به شکار گرفتم و به همراه گروهی راهی شدم.

هوش مصنوعی: در سنت پادشاهان بزرگ مانند خسرو و بهمن، هنگامی که به شکار می‌رفتند، با ساز و آوازی دل‌انگیز به این کار مشغول می‌شدند.

هوش مصنوعی: به سمت کشاورز کشته شده، شتابزده رفت و تمام کشت‌هایش را نابود کرد.

هوش مصنوعی: شبی در محل‌ّی که شان نامیده می‌شود، خبری به هرمز رساندند که پرویز وارد شده است.

هوش مصنوعی: ویرانی و خرابی‌هایی که در سرزمین کشاورزان ایجاد شد، باعث شد تا مردم بی‌خانه و بی‌پناه شوند.

هوش مصنوعی: هرمز به قدری تحت تاثیر این داستان قرار گرفت که هیچ حدی برای تندی و شدت احساساتش باقی نماند و به اوج خود رسید.

هوش مصنوعی: این سنت در دین آنها بود که بر اساس آن، همیشه بر سبک و روش پیشینیان خود عمل می‌کردند.

هوش مصنوعی: تو در پیش آن فرمانروای بزرگ به گونه‌ای بودی که در سرزمین او جایی برای ظلم وجود نداشت.

هوش مصنوعی: سربازان آنها نه از جلو و نه از عقب، هیچ کس را زخمی نکردند و هیچ کس زخمی نشد.

هوش مصنوعی: اگر بر پای کسی خار برود، به اندازه‌ای درد و رنج برای او به همراه دارد که خبرش به گوش شاه نیز می‌رسد.

هوش مصنوعی: اکنون در زمان ما، درویش برای به دست آوردن یک گل در باغ شاه، بسیاری از مشکلات و سختی‌ها را تحمل می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر آن شخص پادشاه باشد، این فرد نیز پادشاه است و تنها تفاوت بین آنها فاصله‌ای نزدیک تا دور است.

هوش مصنوعی: از ظلم و بی‌عدالتی دوری کن ای شاه، زیرا خداوند از وضعیت رعیت ناراضی است و شاه در واقع مانند چوپانی است که مسئولیت و سرپرستی گله را دارد.

هوش مصنوعی: شاهان بزرگ و دارای نسل و نژاد، به خاطر خوابیدن یک درویش در گوشه‌ای از دنیا، به فراموشی و زوال نزدیک شدند.

هوش مصنوعی: هرمز گفت که سپس سپاهیان به دنبال او حرکت کنند و هر یک به طریقی که خود می‌خواهند بروند.

هوش مصنوعی: او را از سوارى پایین مى‌آورند و با ذلت و گریه به زمین مى‌آورند.

هوش مصنوعی: کسی این حرف را در لحظه‌ای به پرویز گفت که شمشیر پادشاه برای کشتن او تیز و آماده شده بود.

هوش مصنوعی: اگر در این لحظه از این جایگاه حقیر فرار نکنی، ممکن است خونت کاملاً پاک و بی‌نقص باقی بماند.

هوش مصنوعی: زمانی که خسرو این حرف‌ها را از آن‌ها شنید، به شدت نگران و مضطرب شد و نتوانست به کارهای خود رسیدگی کند.

هوش مصنوعی: بهتر این است که از راهی که دارد، از آن سرزمین دور شود و به غربت برود.

هوش مصنوعی: بهتر است در دوری و ناداری از وطن، رنج و ذلت را تحمل کنیم تا اینکه در کشوری پر از وحشت و بی‌ثباتی زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: کسی که در غربت و دوری از وطن قرار دارد، بهتر است که در آنجا آرامش نداشته باشد تا این که در مکانی باشد که دشمنی در کمینش باشد.

هوش مصنوعی: خسرو تصمیم گرفته است که در سفری همراه با چند نفر از دوستانش راهی شود.

هوش مصنوعی: شادی و خوشی در زندگی به سراغ کسی می‌آید که از نعمت‌ها بهره‌مند است و در عین حال، باید در برابر تغییرات زندگی، چه خوب و چه بد، صبور باشد و به آنها توجه کند.

هوش مصنوعی: زمان مانند آتش است که طلا را می‌گدازد تا آن را شکل بدهد و انسان را نیز در تجربیاتش پخته و کامل‌تر می‌سازد.

هوش مصنوعی: اگر آب چراغی که نور می‌دهد، در یک جا بایستد، خراب و گندیده می‌شود.

هوش مصنوعی: مردی که در یک مکان گیر افتاده و نتوانسته است از آنجا فرار کند، شایسته نام مرد نیست، همان‌طور که زنی که در خانه محبوس شده، تنها در گوشه‌ای نشسته است.

هوش مصنوعی: کسی که درد و رنجی ندارد، ارزش گفتگو و همراهی با دیگران را درک نمی‌کند. او فقط با لذت‌های مادی سر و کار دارد و از عمق تجربیات زندگی بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در طول روز و شب در یک جا ثابت بماند، مانند پرنده‌ای است که چشمانش بسته است و نمی‌تواند پرواز کند.

هوش مصنوعی: وقتی که بخار از خانه دور می‌شود، وقتی دوباره برمی‌گردد، همه چیز به شکل اصلی و طبیعی خود بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: چه زیباست این مثل که مانند آن موبد پیر در جان انسان نفوذ می‌کند.

هوش مصنوعی: پیری که هیچ وقت اوج و سقوط زندگی را تجربه نکرده باشد، هرچقدر هم که عمرش زیاد باشد، در واقع مانند یک کودک است.

هوش مصنوعی: پادشاه به‌خواب و خیال فرو رفته بود و ناگهان از آن حال بیرون آمد. او از جایش بلند شد و سرش را برای لحظه‌ای بر زمین گذاشت تا به خودش بیاید.

هوش مصنوعی: زمانی که او تصمیم به انجام کاری گرفت، در شب در مورد آن فکر کرد و در خواب، پدر خود را دید.

هوش مصنوعی: کسی که گفته است قدرتت به سرعت افزایش می‌یابد، حالا باید زودتر سفر کنی چون این تأخیر برای تو زیان‌آور است و به نفع تو نخواهد بود.

هوش مصنوعی: تو بر لبان او بوسه زدی و از جیب خود به او چهار گوهر هدیه کردی.

هوش مصنوعی: سپس تو آنها را پاک و تمیز نشان دادی و از هر یک به چیزی اشاره کردی.

هوش مصنوعی: نخستین چیزی که باید بدان توجه کنی این است که آن تلخی که تجربه کرده‌ای، در واقع به خاطر شادی‌ها و خوشی‌هایی است که از دست داده‌ای.

هوش مصنوعی: زمانی که به لذت و شادی از وجود محبوبت برسی، این شادی و شیرینی از هر قندی دلپذیرتر خواهد بود.

هوش مصنوعی: دوم در زیر ران یک مرکب، به معنای این است که باید از دو چیز مهم بهره‌برداری کنیم. اول، به شما می‌گوید که برای رسیدن به موفقیت و قدرت باید تلاش کنید و بر مرکب خود سواری کنید، یعنی بر ظرفیت‌ها و توانایی‌های خود تکیه کنید. در نهایت، موفقیت و خرد در زندگی نیاز به پشتکار و استفاده از فرصت‌ها دارد.

هوش مصنوعی: زمانی که دورت به خوبی بگذرد، مشکل روزگار کنترل می‌شود و در آن هنگام، روزهای خوبی برای تو رقم خواهد خورد.

هوش مصنوعی: از تو و اسبت، تصویر و نمادی باقی می‌ماند که مانند رستم و اسبش در خاطرها نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: درفرار از دشمن، دوست و یاری پیدا شد که در او عقل و درایت است و کسی که از فاصله، به او مینگرد، تحسینش می‌کند.

هوش مصنوعی: هنگامی که نقاشی بر روی پارچه ای زیبا رنگ می‌زند، تصویری زیبا و دلنشین خلق می‌کند، همچنین اگر بر روی سنگ سخت هم نقاشی کند، می‌تواند تصویری شگفت‌انگیز و جالب بسازد.

هوش مصنوعی: باربد، شاعر معروف، در چهارمین بار شعری می‌سراید که در آن رازها را با نغمه‌ای دلنشین بیان می‌کند. که از موهایش در دستانش آگاهی می‌دهد.

هوش مصنوعی: بلبل از میان چمن هر گلی را که بو می‌کند، هزاران شکل و تصویر از یک پرده به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در مهمانی خود به درستی و انصاف رفتار کنی، ای پادشاه، دیگران را نمی‌بینی که به تو بی‌احترامی کنند یا به تو نزدیک نشوند.

هوش مصنوعی: وقتی او خوابش برد و تصویر زیبایی را در خواب دید، از شدت شادی در همان زمان از خواب بیدار شد.

هوش مصنوعی: دوستان را خطاب قرار داد و گفت: برجامید تا سریعاً از این مکان پر از غم دور شویم.

هوش مصنوعی: اگر زمانه ما را به خواری بیفکند، ما همچنان مانند گل زرد و سرخ خواهیم بود.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که به دلیل محبت و عشق به معشوق، شخص تصمیم می‌گیرد از این دنیا و محل زندگی‌اش به سوی معشوق برود و در این مسیر، همواره در حال سفر و گذر از مکانی به مکان دیگر باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که خسرو از سرزمین خود روانه شد، دلش هدف تیرهای ظلم و ستم قرار گرفت.

هوش مصنوعی: در جمع دوستانش، بی‌حساب و کتاب اختلاف نظر پیش آمد. یکی از آنها گفت که تو کار خوبی کردی، اما دیگران به نظرش انتقاد داشتند.

هوش مصنوعی: خسرو به آن‌ها گفت: ای دوستان، نگران نباشید و از غم روزگار دلخور نباشید.

هوش مصنوعی: اگر کسی با ما خوشبختی و شانس داشته باشد، دیگر هیچ یاری به ما نخواهد داد و ما را به شرمندگی نخواهد انداخت.

هوش مصنوعی: وقتی خسرو این حرف را زد، باد و گرد و غباری ظاهر شد و به وضوح نمایان گشت.

هوش مصنوعی: از میانه گرد و غبار، تقدیر بی‌اشکال و بی‌نقصی به سوی ما فرستاده شد و از آن گرد و غبار بیرون آمد.

هوش مصنوعی: هنگامی که چشمش به زیبایی شاه افتاد، از اسب پایین آمد و در آنجا ایستاد.

هوش مصنوعی: اسب شاه از شدت سختی نرم و ملایم شد و درونش به لطف محبت او گرم و پر انرژی گردید.

هوش مصنوعی: از راه دوری و بیگانگی بتابید، زیرا او اکنون بوی آشنایی می‌دهد.

هوش مصنوعی: او از او پرسید که از کدام سرزمین آمده و نامش چیست؛ زیرا در فضایل و خوبی‌ها، برتر از همه زیبایی‌های ماه است.

هوش مصنوعی: شخصی گفت که نام من شاپور است و من بنده‌ای از بندگان شاه هستم که با تمام وجود به او خدمت می‌کنم.

هوش مصنوعی: این شخص انواع شیرینی‌ها و تلخی‌ها را تجربه کرده و حالا به این جا آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی پرویز از خواب خود بیدار شد، به خود گفت که این نعمت‌ها به او می‌رسد.

هوش مصنوعی: از زیبایی او خوشحال شد و به خود جذبش کرد و محبت‌های زیادی به او نشان داد.

هوش مصنوعی: او مدت زمانی در آنجا اقامت کرد و از هر چیزی دلیلی یا نشانه‌ای را جستجو می‌کرد.

هوش مصنوعی: از این راه که تا به ما رسیدی، بیا بگو چه کار کردی و چه چیزهایی دیدی.

هوش مصنوعی: داستان‌ها و حکایت‌ها را برای من بگو تا بتوانی خواب من را تفسیر کنی.

هوش مصنوعی: خسرو تمام احساسات و وضعیت‌های خود را با او در میان گذاشت و پس از آن دلش از نگرانی‌ها راحت شد.