گنجور

دیوان اشعار

شمارهٔ ۱ - از قصیده‌ایست که در نصیحت و موعظت گفته و موجود از آن این است : ساکن شو و تو طاعت ایزد کن اختیار شمارهٔ ۲ - از ترجیع بندیست که اول آن ساقط و در مدح ابوالحسن علی بن الحسن البیهقی : آن خواجه که نیست چنو در همه عجم شمارهٔ ۳ - ترجیع بندیست در مدح معمار الحرمین منتجب الدین حسین بن ابی سعد ورامینی رحمة الله : آتش عشق آفتی عجب است شمارهٔ ۴ - در مدح امیری صاحب طرف و اظهار گله و تقاضای صله : ای بزرگی که در آفاق تو را دیگر نیست شمارهٔ ۵ - در مدح شاه بطور عام و عرض تسلیت بدو شاه خاص : تا زمین زیر گنبد خضراست شمارهٔ ۶ - در مدح امیری امین الملک لقب : ای شده صدر ملک در خور تو شمارهٔ ۷ - در مرثیت امام زاده گفته : میر امام زاده که چون او نیافرید شمارهٔ ۸ - این ابیات را وقتی که از نردبان افتاده و پایش شکسته برای بعضی از دوستان خود فرستاده و شکایت از درد پا و اظهار ملال از فراق آن دوست کرده : دور از جمال جاه تو ای صدر ارجمند شمارهٔ ۹ - گویا در مدح منتجب الدین حسین بن ابی سعد ورامینی گفته : آنکه دولت بنده ایام اوست شمارهٔ ۱۰ : ای ز رفعت رشگ و درد آسمان