هوش مصنوعی: آن کسی که مانند او در میان همه عجم (ایران) وجود ندارد، دارای مقام والایی در دین و قدرت در سلطنت است.

هوش مصنوعی: علی بن الحسن، شخصیت برجسته‌ای است که به خاطر مقام و فضائلش، هم در میان حاکمان و هم در جامعه مذهبی از احترام ویژه‌ای برخوردار است.

هوش مصنوعی: از حسادت رای او، چهره‌های زردی به وجود آمده و به خاطر عظمت او، آسمان‌ها به شکل خمیده درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر در حمایت و حمایت عدالت او باشد، از باغی که در آن هستیم، دیگر چگونه می‌تواند ستم به آن وارد شود؟

هوش مصنوعی: در زمان برکت و بخشندگی، هیچ کس همانند او وجود ندارد. او هم از نظر ادب، برترین است و هم منبعی از بزرگ‌نوازی و سخاوت.

هوش مصنوعی: اگر از بخشندگی و دست مهربان او خبری به دست آوردی، خود را از دنیای مادی و مشکلات بیرون آورده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌ای بدون سر نتواند چیزی بگوید، پس چگونه قلم در دستان او می‌تواند سخن بگوید؟

هوش مصنوعی: اگر عقل او لطفی نداشته باشد، در جهان چیزی به نام فضیلت وجود ندارد. در واقع، وقتی دنیا تنگ می‌شود، مثل این است که آب کم شود.

هوش مصنوعی: صاحب کافی می‌دانست که پیش از به وجود آمدن او، کفایتش از زندگی به عدم می‌رود.

هوش مصنوعی: بله، علم و دانش پادشاه شب از بین می‌رود، زمانی که پرده تاریکی با طلوع صبح و نور آفتاب کنار زده می‌شود.

هوش مصنوعی: وزیر شرف الدین، که در زمان خود مقام و نفوذ بالایی دارد، تا زمانی که دین برقرار است، در زندگی‌اش موفق و سرفراز خواهد بود.

هوش مصنوعی: ای کسی که هنر تو از عدد یک به صد هزار می‌رسد، بخشندگان در برابر اعطای تو به احترام درمی‌دستند.

هوش مصنوعی: به خاطر احترام به شخصیت تو، بزرگان کشور مانند صبح زود و آفتاب زرد، در سایه‌ای سرد و بی‌حس به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: در هیچ دوره‌ای از تاریخ، مانند تو کسی نبوده که در برابر تغییرات سریع زمان و حوادث زندگی، چنین مقاوم و قدرتمند باشد.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه تو بخواهی دست به اقدام بزنی، تهدیدات و ناپختگی‌ها مانند زنان ناتوان در برابر مردان شجاع به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: خداوند این کاخ با دو ویژگی برجسته و شگفت‌انگیز را به خاطر مقام و مرتبه‌ات تحت نظر قرار داده است. این کاخ دارای هفت برج زیبا و نمایانی است که جلوه‌ای خاص به آن می‌دهد.

هوش مصنوعی: هیچ کس در دنیا به خوبی و فضیلت تو وجود ندارد، همانطور که آفتاب از همه ستاره‌ها و اجرام آسمان برتر است.

هوش مصنوعی: عالم‌ها وقتی که استعداد و فضیلت تو را می‌بینند، به خداوند بزرگا اشاره می‌کنند که چقدر تو را با این نعمت و فضیلت خاص کرده است.

هوش مصنوعی: کسانی که در دل نسبت به تو بدخواهی دارند، هرگز در مقام هم‌نشینی و رفاقت با تو قرار نگرفته‌اند، همان‌طور که هیچ‌گاه گنجشک و عقاب در یک سطح و هم‌نوا نمی‌توانند قرار گیرند و نمی‌توانند با هم بجنگند.

هوش مصنوعی: تنها کار قلم توست که برای حکومت صلاح دارد، و دعا و ذکر نمی‌تواند به غیر از نغمه‌ی بلبل خوشایند باشد.

هوش مصنوعی: ای خرد ارجمند، تو درمانی برای ملک و دین هستی. این سخن را درک کن که مبادا هیچ دردی به سراغت بیاید.

هوش مصنوعی: وزیر شرف الدین در زمان خود، سلطان زمانه است. تا زمانی که دین و دیانت برقرار باشد، عمر شرف الدین هم افزایش خواهد یافت.

هوش مصنوعی: خداوند به تو خوشبختی را با چشم‌اندازهای خوب ارزانی داشته و از تو توافق و همدلی خواسته است، در حالی که به دشمنانت نفاق و جدایی داده است.

هوش مصنوعی: آسمان برای تو جاودانگی و برای جهان زوال نوشت. خوشبختی تو را به وصال و دشمن را به جدایی تقدیم کرد.

هوش مصنوعی: زمانی که شیطان با دشمنان خود نوشیدنی زهرآلودی را تناول کرد، خداوند به اولیای تو نعمت و برکت عطا کرد.

هوش مصنوعی: خوشبختی و سعادت از میان خاصان و اشراف این سرزمین، به خاطر کاخ‌های خوب و باشکوه تو به دست آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که به مهارت و عقل اهل خراسان نگاه می‌کنی، می‌بینی که پادشاه، وزارت کشور عراق را به تو واگذار کرده است.

هوش مصنوعی: از آنجایی که مقام و موقعیت تو در وزارت است، پس چه ارزشی دارد که سلطنت در این زمان به چه کسانی سپرده می‌شود. این کار به طور تصادفی انجام شده است.

هوش مصنوعی: هر کسی که به خدمت تو دست یافت، از دنیا دل برید و هر کسی که بهشت را جستجو کرد، دنیا را رها کرد.

هوش مصنوعی: گاهی که به دنیا آمدی، فرشتگان از بالای عرش نگاه کردند و دیدند که چه گفتند، چون شوق و اشتیاق را در وجود خود حس کردند.

هوش مصنوعی: هنگامی که کلک (دوات یا قلم) مانند برق به علی بیهقی سپرده شد، آن کسی که محمد عربی (پیامبر اسلام) را بر ابرها سوار کرده بود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به یاد تو هستم، فکر من به تو گره خورده است. ذهنم در گفتن این حرف، به شدت مشغول و ناتوان شده است.

هوش مصنوعی: سلطان زمان، شرف‌الدین وزیر است و تا زمانی‌که دین برقرار باشد، شرف‌الدین هم از عمرش بهره‌مند است.

هوش مصنوعی: هیچ زمانی بهتر از دوران خوشی و سعادت تو وجود ندارد و بعد از خداوند، هیچ کس به اندازه تو بزرگ و بی‌نظیر نیست.

هوش مصنوعی: با تلاش و اراده تو، آسمان در تسخیر توست و با دست مهربانی تو، جهان ثبات و پایداری ندارد.

هوش مصنوعی: سلطان که نماینده و صاحب اختیار خداوند بر روی زمین است، نه تنها در مسائل دینی، بلکه در امور انتخاب خود نیز محدودیت دارد و همه چیز تحت کنترل خداوند است.

هوش مصنوعی: این دو گزینه در یک روز مورد انتخاب قرار گرفتند و چنین انتخابی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی که سایه‌ی وجود تو بر مردم ری افتاد، هیچ‌کس نیست که از عظمت تو شبیه به خورشید نباشد.

هوش مصنوعی: ری، به توافق همه‌ی مردم زمانه، از همه‌ی روزگارها بهتر است و هیچ دوره‌ای به خوبی این دوره نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: من به خاطر اتفاقات و مشکلاتی که برایم پیش آمده نتوانستم به خدمتت بیایم، زیرا کسی که دردمند است نمی‌تواند خوب و درست حق را ادا کند.

هوش مصنوعی: به دل گفتم که وقتی دیر به مهمانی رسیدی، از دیگران عذرخواهی کن؛ زیرا خواستن عذر، نشانه‌ی ننگ نیست.

هوش مصنوعی: دل به من گفت که باید او را ستایش کنم و از او عذرخواهی کنم، با اینکه می‌دانم وظیفه‌ای نسبت به او ندارم و هیچ کار خاصی از من برنمی‌آید.

هوش مصنوعی: ای یادگاری از صاحب کمال و نعمت، در هنگام برخورداری از فضل و نعمت، چیزی از گفته‌های بنده بهتر از این یادگار وجود ندارد.

هوش مصنوعی: شرف الدین وزیر، مقام و منزلت بالایی داشت و در زمان خود به عنوان یک شخصیت معتبر شناخته می‌شد. او تحت تأثیر تقدیر و سرنوشت، روزهایش را می‌گذرانید و در نهایت، سرنوشت او به پایان می‌رسید و برتری او بر دیگران تحت تأثیر زمان و حوادث زندگی بود.

هوش مصنوعی: از میان تمام شاعران جهان، تنها من هستم که مانند نانوا، نان سخن را از اندیشه‌ام به دست می‌آورم.

هوش مصنوعی: سیمرغ عقل در سرزمین من همانند برزگری است که از درختان و زمین‌های خود بهره‌برداری می‌کند؛ همچون آبی که از چشمه‌های حیات و کیمیا می‌جوشد.

هوش مصنوعی: من از خوشحالی و فراوانی گندم می‌گویم، زمین و آسمان به گردشی شبیه چرخ آسیاب در حال حرکت‌اند و همه چیز به دور هم در حال چرخش است.

هوش مصنوعی: ناهید می‌آورد (یا می‌آفریند) و ماه مانند خمیر است و آفتاب همچون نان شب و دود، ستاره‌ها را مثل آتش می‌سوزاند و آسمان مانند تنور ماست.

هوش مصنوعی: فکرت مانند مغازه‌ای است که ذوق و سلیقه شخصی به نوعی در آن اندازه‌گیری می‌شود و ارزش جان و روح مشتری را با دقت مشخص می‌کند. همچنین، طبیعت انسان نیز بر اساس نیازهای اساسی و روحی‌اش سنجیده می‌شود.

هوش مصنوعی: نان مشتری از بالای سر دو سگم برداشته شد و الان دیگر هم تنور و هم ترازوی من صحیح و درست هستند.

هوش مصنوعی: چنان که می‌گویی، شاید این نان، غذایی شایسته تو باشد ای بزرگ، مانند تاجی که بر روی تخت پادشاه می‌درخشد.

هوش مصنوعی: نانی با این ویژگی که من توصیف کرده‌ام، چه زمانی می‌تواند غذای روح و دل آدمی باشد؟

هوش مصنوعی: جان خود را برای میهمانی در بهشت آماده کن، زیرا در اینجا دانش مانند لقمه‌ای است که روح‌های پیامبران را سیراب می‌کند.

هوش مصنوعی: نمی‌توان با کلمات عادی و نظم زیبای تو، از کمبود توانایی و ضعف در بیان احساسات، سخن گفت. این به نوعی دعا و آرزوی قوام و استحکام است.

هوش مصنوعی: وزیری به نام شرف‌الدین در زمان سلطنت مشغول به کار است و تا زمانی که دین و ایمان پایدار باشد، او به خوبی و عظمت خود ادامه خواهد داد.

هوش مصنوعی: صبح هر روز اقبال از تو عذرخواهی می‌کند و باد به خاطر تو سلطنت را در ایوان به صدا درمی‌آورد.

هوش مصنوعی: باغی که در آن یار توست، بهشتی چون بهشتیان می‌نماید، در حالی که کاخ حریف و دشمن تو به شکل دوزخ در آمده است.

هوش مصنوعی: باد خزان به مانند خدمتگزاری وفادار برای دستان زیبای توست و ابر بهار همچون نوکر آن دستان نازنین است.

هوش مصنوعی: بر فراز آسمان، تبار و قدرت تو مانند ماه است و جاودانگی تو همچون گلی است که از خورشید زاده شده.

هوش مصنوعی: هر لباسی که در طول عمرت برای تو دوخته شده، در نهایت با وزش باد صبحگاهی به دور خواهد رفت و از بین خواهد رفت.

هوش مصنوعی: فرزند نیکی به منزله‌ی دایه‌ی قلم توست و شاگرد بخشش، استاد و معلم تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که انسان‌ها زنده‌اند و به یاد دارند، باید به شکرگزاری از تو و انتقاد از بدخواهان مشغول باشند.

هوش مصنوعی: فرزندی که از خدمتگزار فرزند پاک توست، باید همانند نوادگان تو از نژاد بلندمرتبه و با فضیلت باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آب، خاک، آتش و باد در جهان وجود دارند، بدانیم که این چهار عنصر همچون چهار بالش برای روح شاد و سرزنده است.