رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران
بسیاری از رباعیات و اشعار منتسب به ابوسعید در واقع از آن شاعران دیگر است. فرزندان ابوسعید در کتابهای «حالات و سخنان ابوسعید» و «اسرار التوحید» گفتهاند که جدشان جز سه بیت، شعری نگفته و آنچه در مجالس میخوانده، گفتار پیرانش بوده است.
رباعی شمارهٔ ۱ : باز آ باز آ، هر آن چه هستی باز آ رباعی شمارهٔ ۲ : یا رب به محمّد و علی و زهرا رباعی شمارهٔ ۳ : وصلِ تو کجا و منِ مهجور کجا؟ رباعی شمارهٔ ۴ : منصورِ حلّاج، آن نهنگِ دریا رباعی شمارهٔ ۵ : وا فریادا ز عشق، وا فریادا رباعی شمارهٔ ۶ : ای شیرِ سرافرازِ زبردست خدا رباعی شمارهٔ ۷ : گفتم صنما لاله رخا دلدارا رباعی شمارهٔ ۸ : گفتی که منم ماهِ نشابور سرا رباعی شمارهٔ ۹ : هر گاه که بینی دو سه سرگردان را رباعی شمارهٔ ۱۰ : یارب مکن از لطف پریشان ما را