گنجور

رباعی شمارهٔ ۳

وصلِ تو کجا و منِ مهجور کجا؟
دردانه کجا، حوصلهٔ مور کجا؟
هر چند ز سوختن ندارم باکی
پروانه کجا و آتشِ طور کجا؟

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

وصلِ تو کجا و منِ مهجور کجا؟
دردانه کجا، حوصلهٔ مور کجا؟
هوش مصنوعی: ارتباط نزدیک و بی‌نظیر تو کجا و من که در تنهایی و دوری از تو هستم کجا؟ تو که گنجشک زیبا و باارزشی هستی، من که مانند موری بدون حوصله و بی‌تابی هستم کجا؟
هر چند ز سوختن ندارم باکی
پروانه کجا و آتشِ طور کجا؟
هوش مصنوعی: هر چند که من از سوختن نگران نیستم، اما مقایسه ما بین وضعیت پروانه و آتش کوه طور بسیار متفاوت است.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۳ به خوانش علی حسین وردی

حاشیه ها

1389/06/11 09:09
مهدی

بنظرم رسید مطصرع اول بیت دوم بشکل زیر مناسب تر باشد:
هر چند که از سوختنم باکی نیست.
---
پاسخ: با تشکر، صورت حاضر مشکلی ندارد.

1390/12/21 15:02
مرامی

خیلی خوب بود آقای مهدی

1392/05/27 21:07
سعید

بنده هم با آقای مهدی موافقم
شکل حاضر وزن شعر را ناموزون نموده

1392/09/28 09:11
بابک

آقای سعید، به نظر من، ناموزون ننموده!!
آقای مهدی، مصراع شما مناسب تر است، اما مصراع شماست، نه ابوسعیدابوالخیر

1392/11/10 20:02

أین شعر دقیقا هم وزن شعر حافظ غزل دومش هست

امید ِ وصل
من همان مورم که جویم دانه های وصل ِ او
صابری در پیله و پروانه ای ، از نسل ِ او
گر چه مهجورم ولی امّید ِ وصلی باقی است
درد ِ بی درمان ِ عاشق و صبر ِ فصل ِ او

1395/06/09 02:09
آرش

اتفاقا همون مصرع خود شاعر خیلی بهتر و دقیقتره.
هم وزنش، هم معنای رسا و هم تعداد کلمات و حروف بین مصرع اول و دوم.

1397/12/01 07:03
سید یوسف بیژنی

با خوندن این رباعی حس خوشی بهم دست داد و باعث شد این رباعی رو بسرایم. ببخشید اگه ضعیفه//
سیمای خوش طفل به رازی باقیست
آبیست که از دیده ی پاکش جاریست
این کشور جان و تن که تا دنیاییست
محفوظ نگه داشتنش با زاریست

1399/06/19 03:09
گل یخ

آقای مهدی ابوسعید ابوالخیر کارتان را ساده کرده است گذاشتن یک مصرع در بین 3 مصرع کاملا بی نقص و استادانه هنر نیست .
اما این را بدانزد اگر الان شما با کلی و قت و تفکر و مشاوره این مصرع را سرودید سماس ولی ارزش این رباعی به ابن است که از ابوسعید است اگر از شما یا ما ها رود که کسی نگاهش هم نمیکرد این را فرانوش نکنیم که برتد ابوسعید ابوالخیر روی این شعر است که ارزش دارد و این مصرع برای شماست و زیاد هم جالب نبود فقط کلمات و واژه های همین مصرع را در اصل شعر جابجا کردید . هنر است ؟ قطعاً خیر