ناصرخسروقصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱ : ای قبهٔ گردندهٔ بیروزن خضرا قصیدهٔ شمارهٔ ۲ : به چشم نهان بین نهان جهان را قصیدهٔ شمارهٔ ۳ : آزرده کرد کژدم غربت جگر مرا قصیدهٔ شمارهٔ ۴ : سلام کن ز من ای باد مر خراسان را قصیدهٔ شمارهٔ ۵ : نیز نگیرد جهان شکار مرا قصیدهٔ شمارهٔ ۶ : نکوهش مکن چرخ نیلوفری را قصیدهٔ شمارهٔ ۷ : ای روی داده صحبت دنیا را قصیدهٔ شمارهٔ ۸ : نیکوی تو چیست و خوش چه، ای برنا؟ قصیدهٔ شمارهٔ ۹ : حکیمان را چه میگویند چرخ پیر و دورانها قصیدهٔ شمارهٔ ۱۰ : ای گشته جهان و دیده دامش را