هوش مصنوعی: زیبایی تو چیست و خوشی تو چیست، ای جوان؟ زیبایی و خوشی تو مانند حلوای خوشمزه و لطیف است.

هوش مصنوعی: نگاه کن که این دو چیز را چه کسی می‌داند؛ کسی که نیکو و خوش‌فهم است.

هوش مصنوعی: اگر جو آماده نباشد، خر نمی‌تواند حلوا بخورد؛ در واقع، زیبایی پوست گاو با دیبا (پارچه‌ای گرانبها) قابل مقایسه نیست.

هوش مصنوعی: تنها افراد باهوش و خردمند می‌توانند زمان شادی و لذت را از این مسائل تشخیص دهند.

هوش مصنوعی: شیرینی به عقل لذت می‌بخشد و زیبایی به عقل می‌افزاید.

هوش مصنوعی: روح و جان را با خرد و فهمی خوب مانند دیبای نرم و لطیف بساز، تا دیگران به تو نیکو بنگرند و تو را با القابی شایسته خطاب کنند.

هوش مصنوعی: شرم بر نیکوکار و کسی که دانا است، هر دو از نظر خوبی و شایستگی قابل احترام و درخور هم هستند.

هوش مصنوعی: دل مانند پارچه‌ای نرم و زیباست که شرم و حیا بر آن پوشانده شده است. همچنین می‌توان گفت که علم و دانش در آن مانند شیرینی و لذیذی است که بر زندگی انسانی افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: تو، از زیبایی و پاکی خود مایه‌ور هستی و اگر در دل‌تان شرم و حیا باشد، آن نیز به زیبایی‌ات افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از نادانی خود羞 نمی‌کشی، کیست در دنیا که از تو بی‌شرم‌تر باشد؟

هوش مصنوعی: در حال حاضر، نادانی تو به تو می‌آموزد که واقعاً بینا باشی.

هوش مصنوعی: زمانی که خود را از آگاهی و فهم بی‌بهره می‌کنی، نمی‌توانی نقص‌ها و نادانی‌های خود را ببینی؛ اما وقتی که دچار آگاهی می‌شوی، این عیوب به وضوح برایت نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: این شخصی که در بندگی شیطان ظاهر شد، در حقیقت نقطه ضعفی بود که از زمان آفرینش آدم و حوا نمایان شد.

هوش مصنوعی: ای انسان، اگر علم را به درستی نخواهی آموخت، مانند مادر و پدری که در فقر و نادانی به سر می‌برند، خجالت‌زده خواهی شد.

هوش مصنوعی: اگر قامت علمی تو کوتاه و پست باشد، چه فایده‌ای دارد که مانند سرو بلند باشی؟

هوش مصنوعی: افراد باهوش وقتی از تو سوال می‌کنند که چرا و چگونه، از تو انتظار ندارند که سخن بلندی بگویی، ای جوان.

هوش مصنوعی: شاید به خاطر ترس از شرمساری و رسوایی، به دنبال یادگیری دل‌انگیز و خاصی برآیی.

هوش مصنوعی: خداوند به ما نیاموخته که انسان را چون برهنه و بی‌پوشش، تنها به شکل و ظاهرش قضاوت کنیم.

هوش مصنوعی: به آنچه که به‌راستی خوب است توجه کن، نه به حرف‌های بی‌پایه و شلوغی‌های عوام.

هوش مصنوعی: تا نام کسی در جمع مردم، همانند عطر خوشی که در فضا پخش می‌شود، نوازش‌گر روح آن‌ها باشد.

هوش مصنوعی: کسی که باهوش و دارای درک بالا باشد، می‌تواند با استفاده از نام و شهرت به آنچه می‌خواهد دست یابد.

هوش مصنوعی: خوشحال نشو از نامی که بی‌معناست، چرا که شهرتی که از دانش و خرد نشأت نگیرد، فاقد ارزش است.

هوش مصنوعی: این دنیا و مخلوقات آن به خودی خود بی‌ارزش و مرده‌اند، اما ذات الهی و عالم بزرگ و زنده‌ای که فراتر از این‌هاست، ارزش و اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: این نامی که بر زبان ماست، راهی به سوی همه خوبی‌ها و نیکی‌ها را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که دو نام دیگر برای سرزمین روم و هند وجود دارد، و این موضوع به خرما ارتباط دارد که تو به آن نام می‌زاری.

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که چیزی را احساس می‌کنیم یا بویی را استشمام می‌کنیم که ماده واقعی نیست، بلکه فقط به یاد ما می‌آورد یا احساساتی را در ما برمی‌انگیزد. در عین حال، نام معروفی از یک عطر یا ماده خوشبو به کار رفته است که به زیبایی و خوشایندی اشاره دارد.

هوش مصنوعی: چندین شگفتی وجود دارد که چگونه از خاک، موجوداتی زیر آسمان سبز به وجود آمده‌اند؟

هوش مصنوعی: این گیاه در هر جا رشد می‌کند و بدون نیاز به گفت‌و‌گو خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: یک طرف کسی وجود دارد که زشت و سفید است و طرف دیگر کسی است که سیاه و خوش‌قامت است. در کنار آن، چیزی وجود دارد که بزرگ و تلخ است، در حالی که چیزی دیگر زیبا و خوش بو به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: چرا این یاقوت از چشمهٔ چشم به وجود آمده و این مینا هم به دست یک سازنده است؟

هوش مصنوعی: اگر جزئی را بشناسی و بفهمی، به گواهی وجود آن، همه‌ی اجزا را نیز درک خواهی کرد.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر یک دلیل خاص وجود دارد و در این عالم، کسانی هستند که از آگاهی و دانش الهی برخوردارند و از آن صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد امروز آخرین روز است، چرا که هنوز فردا نیامده.

هوش مصنوعی: زمانی که به پایان این دنیا نزدیک شویم، باید یک نقطه آغازین برای این پایان وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: فکر و آگاهی خود را به کار بگیر، تا در چالش‌ها و مشکلات غرق نشوی.

هوش مصنوعی: اگر تو اهل اندیش‌مندی هستی، چرا از این موجودات خطرناک و آسیب‌زا دوری نمی‌کنی، ای آقا؟

هوش مصنوعی: همیشه با بندگی و ترس از خداوند زندگی کن تا دیگران به خاطر صفای دلت حسادت نکنند.

هوش مصنوعی: از نادانان دوری کن و به جای آن، به عبادت و علم بپرداز. نگذار افکار بی‌پایه و بی‌محتوا تو را گمراه کند.

هوش مصنوعی: هر روز مراقب باش که یک نادان تو را به دام نیندازد و مانند گاو بر دوش تو سنگینی نکند.

هوش مصنوعی: از اطاعت و دانش، نردبانی بساز و سپس به ستاره جوزا ارتقاء یاب.

هوش مصنوعی: از این دنیا و در این گشت و گذار، خرد به من می‌گوید که بیابان وسیع و بی‌نهایتی وجود دارد.

هوش مصنوعی: از آنجا که برای ما و تو این همه نعمت‌ها به این گنبد می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز از طریق نردبانی از علم نتوانسته از این زندان رهایی یابد.

هوش مصنوعی: وقتی روح تو با علم آشنا شد، از آن محل سرد دور شدی و دیگر گرما نیز تو را آزار نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: خداوند را پرستش کن و از صفات او آگاه شو، و بدان که او تنهاست و بی‌صفات است.

هوش مصنوعی: کسی را که سرنوشت و تقدیر به خواست او تغییر کند، از او به خاطر نادانی نگو، ای عاشق و مجنون.

هوش مصنوعی: این شخص بنده خداست و نباید او را از فرمان‌برداری و اطاعت از پروردگارش ممنوع دانست.

هوش مصنوعی: اگر از اسرار خدا آگاه نیستی، پس چرا به دین استدلال می‌کنی و در مورد آن سخن می‌گویی؟