رباعی شمارهٔ ۳۶۰
عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد از دوست
اجزای وجود من همه دوست گرفت
نامیست ز من بر من و، باقی همه اوست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1395/11/08 08:02
هادی
این رباعی به احتمال فراوان متعلق به شیخ ابوسعید ابوالخیر قرن چهارم هجری است، چون در کتاب انسان کامل تالیف عزیزالدین نسفی دقیقا به این بیت اشاره شده در حالی که نسفی این کتاب را در سال 620 هجری قمری نوشته ،که در آن زمان مولوی 13 سال بیشتر نداشته
1399/02/15 10:05
بابک
این شعر از رباعیات ابوسعید ابوالخیر است لطفا اطلاعات اشتباه را به مردم ندهید
1402/03/12 16:06
زهیر
این رباعی چندین بار در گنجور از شعرای مختلف نقل شده:
۲- مولانا (همین صفحه)
۳- نجم الدّین رازی در سه کتاب:
الف- مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد
ب- رسالهٔ عشق و عقل (معیار الصّدق فی مصداق العشق)
رضاقلی خان هدایت در «تذکرۀ ریاض العارفین» این رباعی را از مولوی معرفی کرده.