خواجوی کرمانیسام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو
منظومهٔ «سامنامه» گویا مشتق از «همای و همایون» خواجوی کرمانی است که سالها بعد از وی توسط گویندهای پرسخن و ناشناس با تبدیل و تغییر و حذف اسامی در منظومهٔ خواجو و افزودن افسانههای دیگر به آن ساخته شده است.
بخش ۱ - فردوسی فرماید : به نام خداوند جان و خرد بخش ۲ - گفتار در ستایش خرد و عقل : خرد برتر از هر چه ایزدت داد بخش ۳ - گفتار اندر نعت رسول و یاران : چه گفت آن خداوند تنزیل وحی بخش ۴ - آغاز داستان پادشاهی کیومرث : پژوهنده نامه باستان بخش ۵ - کیومرث : بپوشید تن را به چرم پلنگ بخش ۶ - سیامک : جهان سر به سر خون فشان است و بس بخش ۷ - در پادشاهی نشستن هوشنگ به جای پدر : بگشت از برش چرخ سالی چهل بخش ۸ - گفتار در بیان پادشاهی طهمورث میفرماید و از حالات او : زمانه ندادش زمانی درنگ بخش ۹ - به پادشاهی نشستن جمشید در ایران : کمربسته با فر شاهنشهی بخش ۱۰ - بر تخت نشستن ضحاک در ایران زمین : یکی مرد بود اندر آن روزگار