ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱ : چون به کف گیری ز بهر امتحان آیینه را شمارهٔ ۲ : ز من دل برده بود آتشعذار تیزمژگانی شمارهٔ ۳ : به سوی ما گهی دلدار میآید به جنگ اما شمارهٔ ۴ : به هر دستی جدا پیمانهای دارد گل رعنا شمارهٔ ۵ : دست دل کوته و دامان وصال تو بلند شمارهٔ ۶ : سخن خوب است ز اول خاطر کس را نرنجاند شمارهٔ ۷ : چون قلم روزی که میبستم میان خویش را شمارهٔ ۸ : هر ذرّه را ز مهر کمندی است در گلو شمارهٔ ۹ : میتوان ادراک کردن صورت احوال خویش شمارهٔ ۱۰ : ای آب خضر لعل لب یار به از توست