باباافضل کاشانیغزلیات
غزل شمارهٔ ۱ : ای پریشان کرده عمدا، زلف عنبربیز را غزل شمارهٔ ۲ : در مقامی که رسد زو به دل و جان آسیب غزل شمارهٔ ۳ : دارم دلی مخاطره جوی بلا پرست غزل شمارهٔ ۴ : بگسلم از تو، با که پیوندم؟ غزل شمارهٔ ۵ : سرگشته وار بر تو گمان خطا برم غزل شمارهٔ ۶ : در آب و گل که آورد، آیین جان نهادن؟ غزل شمارهٔ ۷ : رنگ از گل رخسار تو گیرد گل خود روی