باباافضل کاشانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دارم دلی مخاطره جوی بلا پرست</p></div>
<div class="m2"><p>سرگشته رایِ گم شده عقلِ هوا پرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با درد و غم به طبع، چو یاری وفا نمای</p></div>
<div class="m2"><p>با جان خود به کینه، چو خصمی جفا پرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>سعیَم هبا شده است و طلب بیهده، از آنک</p></div>
<div class="m2"><p>بیهوده جوی شد دل و دیده هوا پرست</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ممکن که من نه آدمی‌ام، ز آنکه آدمی</p></div>
<div class="m2"><p>یا بت پرست باشد و یا بس خدا پرست</p></div></div>

دیوان حکیم افضل الدین محمد مرقی کاشانی (بابا افضل) از انتشارات اداره فرهنگ و هنر کاشان به مناسبت دهمین سالگرد انقلاب شاه و مردم - افضل الدین محمد مرقی کاشانی (بابا افضل) - تصویر ۲۹۶

غزل شمارهٔ ۴

دارم دلی مخاطره جوی بلا پرست
سرگشته رای گم شده عقل هوا پرست
با درد و غم به طبع چو یاری وفا نمای
با جان خود به کینه چو خصمی جفا پرست
سعیم هبا شده است و طلب بیهده از آنک
بیهوده جوی شد دل و دیده هوا پرست
ممکن که من نه آدمی ام ز آنکه آدمی
یا بت پرست باشد و یا بس خدا پرست

غزل شمارهٔ ۲

غزل شمارهٔ ۳

دارم دلی مخاطره جوی بلا پرست

سرگشته رایِ گم شده عقلِ هوا پرست

با درد و غم به طبع، چو یاری وفا نمای

با جان خود به کینه، چو خصمی جفا پرست

سعیَم هبا شده است و طلب بیهده، از آنک

بیهوده جوی شد دل و دیده هوا پرست

ممکن که من نه آدمی‌ام، ز آنکه آدمی

یا بت پرست باشد و یا بس خدا پرست

غزل شمارهٔ ۳

اطلاعات

حاشیه ها