مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات

ابوالمکارم مجیرالدین مجیرالدین بیلقانی از مردم بیلقان (از توابع شروان و امروزه واقع در کشور آذربایجان) و از شاعران معروف و زبان آور در قرن ششم هجری و از شاگردان خاقانی است که به زودی به پایهٔ استاد خود در سخن نزدیک شد و دست به معارضهٔ او زد و استاد را هجو کرد.
لقب شاعری وی که ظاهراً مأخوذ از لقب یا اسم او بوده است در اشعار وی «مجیر» است و معاصرانش او را با همین عنوان یاد کرده‌اند.
وی به دستگاه اتابکان آذربایجان اختصاص داشت و از سلجوقیان عراق، ارسلان بن طغرل سلجوقی را مدح گفت . در سال وفات شاعر اختلاف کرده اند. وفات او را هدایت به سال ۵۷۷ نوشته است و در منابع دیگر سالهای دیگری مانند ۵۶۸، ۵۸۶، ۵۸۹ و ۵۹۴ ذکر کرده اند ولی با قراین موجود می توان ۵۸۶ را سال قریب به تحقیق برای فوت شاعر دانست.
قبر اودر مقبرةالشعرای تبریز است .
دیوان مجیر قریب به پنج هزار بیت شعر دارد و مشحون است به قصاید عالی و غزلهای لطیف و او را باید حقاً از شاعران نیکوسخن و خوش قریحه زمان شمرد.
تأثیر سبک سخن خاقانی در غالب اشعار او مشهود است و با این حال مجیر از استاد خود ساده گوی‌تر است.
چیرگی مجیر در ایجاد ترکیبات بدیع و مضامین نو و دلپذیر قابل توجه بسیار است.

ابوالمکارم مجیرالدین مجیرالدین بیلقانی از مردم بیلقان (از توابع شروان و امروزه واقع در کشور آذربایجان) و از شاعران معروف و زبان آور در قرن ششم هجری و از شاگردان خاقانی است که به زودی به پایهٔ استاد خود در سخن نزدیک شد و دست به معارضهٔ او زد و استاد را هجو کرد.
لقب شاعری وی که ظاهراً مأخوذ از لقب یا اسم او بوده است در اشعار وی &laquo;مجیر&raquo; است و معاصرانش او را با همین عنوان یاد کرده&zwnj;اند.
وی به دستگاه اتابکان آذربایجان اختصاص داشت و از سلجوقیان عراق، ارسلان بن طغرل سلجوقی را مدح گفت . در سال وفات شاعر اختلاف کرده اند. وفات او را هدایت به سال ۵۷۷ نوشته است و در منابع دیگر سالهای دیگری مانند ۵۶۸، ۵۸۶، ۵۸۹ و ۵۹۴ ذکر کرده اند ولی با قراین موجود می توان ۵۸۶ را سال قریب به تحقیق برای فوت شاعر دانست.
قبر اودر مقبرةالشعرای تبریز است .
دیوان مجیر قریب به پنج هزار بیت شعر دارد و مشحون است به قصاید عالی و غزلهای لطیف و او را باید حقاً از شاعران نیکوسخن و خوش قریحه زمان شمرد.
تأثیر سبک سخن خاقانی در غالب اشعار او مشهود است و با این حال مجیر از استاد خود ساده گوی&zwnj;تر است.
چیرگی مجیر در ایجاد ترکیبات بدیع و مضامین نو و دلپذیر قابل توجه بسیار است.

مجیرالدین بیلقانی

دیوان اشعار

ترکیبات

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

شمارهٔ ۳

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

شمارهٔ ۶

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

شمارهٔ ۹

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

شمارهٔ ۱۳

شمارهٔ ۱۴

شمارهٔ ۱۵

شمارهٔ ۱۶

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

شمارهٔ ۲۳

شمارهٔ ۲۴

شمارهٔ ۲۵

شمارهٔ ۲۶

شمارهٔ ۲۷

شمارهٔ ۲۸

شمارهٔ ۲۹

شمارهٔ ۳۰

شمارهٔ ۳۱

شمارهٔ ۳۲

شمارهٔ ۳۳

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

شمارهٔ ۳۶

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

شمارهٔ ۴۶

شمارهٔ ۴۷

شمارهٔ ۴۸

شمارهٔ ۴۹

شمارهٔ ۵۰

شمارهٔ ۵۱

قطعات

ملمعات