ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱ : راه پر خوف و اجل در پی و، منزل دور است شمارهٔ ۲ : نبود بری بغیر کدورت شتاب را شمارهٔ ۳ : حاصل ندامت است غرور و شتاب را شمارهٔ ۴ : کجا نقصان پذیرد عشق از دمسردی ناصح شمارهٔ ۵ : از خود آزادی، بر حق بنده میسازد ترا شمارهٔ ۶ : ز درویشان بیقدر است رفعت اهل دولت را شمارهٔ ۷ : دیده هرکس ندارد تاب دیدار ترا شمارهٔ ۸ : ای که غافل نشوی یک نفس از یاد جهان شمارهٔ ۹ : راه پرچاهست و، غفلت برده ای مسکین ترا شمارهٔ ۱۰ : سرو تو، خط کشد ورق نو بهار را