شیخ محمود شبستریگلشن راز
بخش ۱ - دیباچه : به نام آن که جان را فکرت آموخت بخش ۲ - سبب نظم کتاب : گذشته هفت و ده از هفتصد سال بخش ۳ - سؤال در ماهیّت فکرت : نخست از فکرِ خویشم در تحیّر بخش ۴ - جواب : مرا گفتی بگو چِبْوَد تفکّر بخش ۵ - تمثیل در بیان سر پنهانی حق در عین پیدایی : اگر خورشید بر یک حال بودی بخش ۶ - سؤال در موضوع فکرت : کدامین فکر ما را شرط راه است؟ بخش ۷ - جواب : در آلا فکر کردن شرطِ راه است بخش ۸ - تمثیل در بیان ظهور خورشید حقیقت در آیینه کائنات : اگر خواهی که بینی چشمهٔ خوُر بخش ۹ - قاعده در شناخت عوالم پنهان و شرایط عروج بدان عوالم : تو از عالم همین لفظی شنیدی بخش ۱۰ - قاعده در تشبیه کتاب آفرینش به کتاب وحی : به نزد آنکه جانش در تجلّی است