مفردات
شمارهٔ ۱ : گر کنی خاک را زر از حکمت شمارهٔ ۲ : قصهٔ روز جزا دانی که چون شمارهٔ ۳ : افتادگی نکو بود اما بجای خویش شمارهٔ ۴ : همان به بد و نیک مردم نگویی شمارهٔ ۵ : صافی از آینه آموز و بهرحال بساز شمارهٔ ۶ : حاجت بدان بود که کند رفع احتیاج شمارهٔ ۷ : مکن از بیهنری عیب من دلشده را شمارهٔ ۸ : گر من از جام می مست و خرابم نه عجب شمارهٔ ۹ : مرگِ غنی مقدمهٔ جنگ وارث است شمارهٔ ۱۰ : عمری ار شکر بر زبان رانی