صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۵۵۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به تنهایی گل از وصل گلستان می توان چیدن</p></div>
<div class="m2"><p>که بی شرمی است گل در پیش چشم باغبان چیدن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ادب حسن حجاب آلود را بی پرده می سازد</p></div>
<div class="m2"><p>به دست کوته اینجا بیشتر گل می توان چیدن</p></div></div>

شمارهٔ ۵۵۸

به تنهایی گل از وصل گلستان می توان چیدن
که بی شرمی است گل در پیش چشم باغبان چیدن
ادب حسن حجاب آلود را بی پرده می سازد
به دست کوته اینجا بیشتر گل می توان چیدن

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر می‌گوید که برای چیدن گل‌ها از باغ، تنها از راه ارتباط با گلستان می‌توان بهره برد. او به این موضوع اشاره می‌کند که چیدن گل در حضور باغبان ناپسند است. همچنین، اشاره می‌کند که زیبایی و ادب بعضی چیزها در پرده‌ای از حجاب پنهان است و با دستان ناتوان، جز در چنین فضایی، نمی‌توان بیشتر از گل‌ها بهره‌مند شد.

شمارهٔ ۵۵۶

شمارهٔ ۵۵۷

هوش مصنوعی: می‌توان گل را از باغ جدا کرد و در تنهایی آن را چید، اما این کار نشان‌دهنده بی‌احترامی به باغبان است.

به تنهایی گل از وصل گلستان می توان چیدن

که بی شرمی است گل در پیش چشم باغبان چیدن

هوش مصنوعی: آداب و حسن چیزی که حجاب و پوشش دارد، بدون پرده و پنهان‌کاری نمایان می‌شود و در این مکان که دست‌ها کم‌دامن و کوتاه است، می‌توان بیشتر از گل‌ها بهره‌برداری کرد.

ادب حسن حجاب آلود را بی پرده می سازد

به دست کوته اینجا بیشتر گل می توان چیدن

شمارهٔ ۵۵۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده