صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۵۵۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز رخسار تو خونها در دل گل می توان کردن</p></div>
<div class="m2"><p>ز زلفت حلقه ها در گوش سنبل می توان کردن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز بس خون جگر مکتوب ما را داده رنگینی</p></div>
<div class="m2"><p>به جای برگ گل در کار بلبل می توان کردن</p></div></div>

کلیات صائب تبریزی از روی نسخهٔ خطی که خود شاعر تصحیح نموده با مقدمه و شرح حال آقای امیری فیروزکوهی از انتشارات کتابفروشی خیام، مقدمه مورخ ۱۳۳۳ شمسی - گردآورنده: ج. آزمون - تصویر ۲۳۱

شمارهٔ ۵۵۶

ز رخسار تو خونها در دل گل می توان کردن
ز زلفت حلقه ها در گوش سنبل می توان کردن
ز بس خون جگر مکتوب ما را داده رنگینی
به جای برگ گل در کار بلبل می توان کردن

هوش مصنوعی: این ابیات به زیبایی و دل‌انگیزی چهره و موی معشوق اشاره دارد. شاعر می‌گوید که از خون چهره‌اش می‌توان گل‌ها را رنگین کرد و از حلقه‌های مویش می‌توان سنبل‌ها را آراست. همچنین، به خاطر غم دل و درد عاشقانه‌اش، آثار آن بر نامه‌اش نمایان شده است، به گونه‌ای که گویی به جای برگ گل، بلبل می‌تواند درونش را بیان کند. به طور کلی، شاعر زیبایی‌های معشوق و احساسات عمیقش را به تصویر می‌کشد.

شمارهٔ ۵۵۴

شمارهٔ ۵۵۵

هوش مصنوعی: از چهره تو می‌توان گل را به خون کشاند و با زلف‌های تو، حلقه‌هایی برای سنبل‌ها درست کرد.

ز رخسار تو خونها در دل گل می توان کردن

ز زلفت حلقه ها در گوش سنبل می توان کردن

هوش مصنوعی: به خاطر همه زحماتی که برای نوشتن ما کشیده شده، نوشته‌های ما به زیبایی و رنگین‌تر از گل‌ها شده‌اند. در حقیقت، بلبل می‌تواند با این نوشته‌ها و احساسات پر از درد، کارهای زیبایی را انجام دهد.

ز بس خون جگر مکتوب ما را داده رنگینی

به جای برگ گل در کار بلبل می توان کردن

شمارهٔ ۵۵۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده