هوش مصنوعی: به خاطر سادگی و بی‌خبری‌ام از واقعیت‌ها، از کتاب دور شده‌ام. هر گاه بویی از خون به مشامم می‌رسد، با یادِ سرخی درب، به چالش‌های تلخ زندگی فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: تمام شب در خیال تو هستم و به عشق تو می‌خورم. از سادگی‌ام یک کتان نرم درست می‌کنم تا در کنار نور ماه قرار بگیرم.