صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را؟</p></div>
<div class="m2"><p>از ناله بلبل چه خبر چوب قفس را؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بربند به نرمی دهن هرزه درایان</p></div>
<div class="m2"><p>از پنبه توان کرد زبان بند جرس را</p></div></div>

شمارهٔ ۳۸

از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را
از ناله بلبل چه خبر چوب قفس را
بربند به نرمی دهن هرزه درایان
از پنبه توان کرد زبان بند جرس را

هوش مصنوعی: این شعر به ارتباط عشق و شوق، و همچنین به مشکلاتی که عاشقان با آن روبرو هستند، می‌پردازد. در آن به زیبایی نغمه‌های عاشقانه و ناله‌های بلبل در قفس اشاره شده است. شاعر خواهان سکوت زبان‌های بی‌فایده و بی‌معناست و بر این نکته تأکید می‌کند که با لطافت می‌توان زبان‌های ناهموار و بی‌خودی را کنترل کرد.

شمارهٔ ۳۶

شمارهٔ ۳۷

هوش مصنوعی: سرود عاشقان چقدر می‌تواند به دل افراد هوسباز خوش بیاید؟ و ناله‌های بلبل چه ارتباطی با چوب قفسش دارد؟

از نغمه عشاق چه ذوق اهل هوس را؟

از ناله بلبل چه خبر چوب قفس را؟

هوش مصنوعی: به آرامی دهان کسانی که حرف‌های بی‌پایه و بی‌خود می‌زنند ببند و با نرمی و احتیاط، مانع از سر و صدای این بی‌معنایی‌ها شو.

بربند به نرمی دهن هرزه درایان

از پنبه توان کرد زبان بند جرس را

شمارهٔ ۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده