گنجور

شمارهٔ ۲۶۴

خیال زلف او در دیده خونبار می زیبد
خرام موج در دامان دریا بار می زیبد
ز پیش چشم دل بردن، به زیر چشم دل دادن
به خال گوشه چشم تو ای پرکار می زیبد
به کار گل نبندد اهل دل را هیچ کس زاهد
ترا تسبیح بر گردن، مرا زنار می زیبد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خیال زلف او در دیده خونبار می زیبد
خرام موج در دامان دریا بار می زیبد
هوش مصنوعی: چهره زیبا و زلف‌هایش در چشمانم اشک و غم به وجود می‌آورد، مانند موجی که به آرامی در آغوش دریا می‌رقصد.
ز پیش چشم دل بردن، به زیر چشم دل دادن
به خال گوشه چشم تو ای پرکار می زیبد
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وقتی کسی از مقابل چشم دل می‌رود، به زیر چشمان دل، محبت و جذبه اشاره می‌شود. خال گوشه چشم تو، به زیبایی و جاذبه‌ای که تو داری تعبیر می‌شود. به عبارتی، هرچه هست، زیبایی و دلربایی توست که دوست داشتنی و ارزشمند است.
به کار گل نبندد اهل دل را هیچ کس زاهد
ترا تسبیح بر گردن، مرا زنار می زیبد
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند اهل دل را به کار گل مشغول کند. زاهد، تسبیح را به گردن آویخته، اما من به جای آن، بستن زنار را مناسب‌تر می‌دانم.