صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۵۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر شود</p></div>
<div class="m2"><p>بی دم تیغت اگر آبی خورم خنجر شود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>غیرت ما ناز از معشوق نتواند کشید</p></div>
<div class="m2"><p>بلبل مغرور ما از خنده گل، تر شود</p></div></div>

شمارهٔ ۲۵۶

بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر شود
بی دم تیغت اگر آبی خورم خنجر شود
غیرت ما ناز از معشوق نتواند کشید
بلبل مغرور ما از خنده گل تر شود

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق عشق و وابستگی شاعر به معشوقش است. شاعر می‌گوید که بدون وجود معشوق، حتی زمانی که ساغر می‌نوشد، احساس درد و رنج می‌کند و بی‌حضور او، حتی آب هم برایش تلخ و دردناک می‌شود. همچنین اشاره می‌کند که غیرت و عزت نفس او نمی‌تواند ناز معشوق را تحمل کند و در نهایت، بلبل عاشق با لبخند گل، دچار ناز و غرور می‌شود. در کل، شعر حسرت و عشق عمیق را به تصویر می‌کشد.

شمارهٔ ۲۵۴

شمارهٔ ۲۵۵

هوش مصنوعی: اگر بدون تو شرابی بنوشم، خون در رگ‌هایم مانند نشتر خواهد شد و اگر بدون تیغ تو آبی بنوشم، مانند خنجر دردناک خواهد بود.

بی تو گر ساغر زنم خون در رگم نشتر شود

بی دم تیغت اگر آبی خورم خنجر شود

هوش مصنوعی: ما به خاطر غیرت خود نمی‌توانیم از ناز و دلربایی معشوق بگذریم. بلبل مغرور ما وقتی گل را می‌خنداند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد و نرم و لطیف می‌شود.

غیرت ما ناز از معشوق نتواند کشید

بلبل مغرور ما از خنده گل، تر شود

شمارهٔ ۲۵۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده