صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>(دود دل را اشک چشم تر تلافی می کند</p></div>
<div class="m2"><p>هر چه دوزخ می کند کوثر تلافی می کند)</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>(هر ستم کز چشمش آمد عذر می خواهد لبش</p></div>
<div class="m2"><p>تلخی بادام را شکر تلافی می کند)</p></div></div>

شمارهٔ ۲۴۶

دود دل را اشک چشم تر تلافی می کند
هر چه دوزخ می کند کوثر تلافی می کند
هر ستم کز چشمش آمد عذر می خواهد لبش
تلخی بادام را شکر تلافی می کند

هوش مصنوعی: این ابیات بر این نکته تأکید دارند که هر ناراحتی و درد دل، با اشک‌ها و احساسات برطرف می‌شود. همچنین هر سختی و عذاب، با نعمت‌ها و لطف‌های الهی جبران می‌شود. حتی وقتی که کسی ظلمی می‌کند، او با عذرخواهی‌اش سعی در جبران دارد، و تلخی‌ها با شیرینی‌ها تلافی می‌شوند.

شمارهٔ ۲۴۴

شمارهٔ ۲۴۵

هوش مصنوعی: غم و اندوه دل را اشک چشمانم جبران می‌کند، هرچه آتش دوزخ به جانم می‌زند، نهر کوثر به آرامش و رفاه قلبم می‌افزاید.

(دود دل را اشک چشم تر تلافی می کند

هر چه دوزخ می کند کوثر تلافی می کند)

هوش مصنوعی: هر بار که او کار اشتباهی انجام می‌دهد، تلاش می‌کند با گفتن عذرخواهی آن را جبران کند و به نوعی تلخی رفتار خود را با شیرینی کلماتش پوشش می‌دهد.

(هر ستم کز چشمش آمد عذر می خواهد لبش

تلخی بادام را شکر تلافی می کند)

شمارهٔ ۲۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده