صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد</p></div>
<div class="m2"><p>ز سر تا نگذرد غواص، گوهر برنمی آرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مگردان صرف در تن پروری عمر گرامی را</p></div>
<div class="m2"><p>که عیسی را به گردون از زمین خر برنمی آرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ترا چشم قیامت بین ندارد روشنی، ورنه</p></div>
<div class="m2"><p>کدامین صبح سر از جیب محشر برنمی آرد؟</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳۰

ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد
ز سر تا نگذرد غواص گوهر برنمی آرد
مگردان صرف در تن پروری عمر گرامی را
که عیسی را به گردون از زمین خر برنمی آرد
ترا چشم قیامت بین ندارد روشنی ورنه
کدامین صبح سر از جیب محشر برنمی آرد

هوش مصنوعی: این شعر به مضامین عمیق فلسفی و معنوی پرداخته و به ارزش‌های زندگی، شناخت و قیامت اشاره می‌کند. شاعر به بی‌فایده بودن زندگی صرفاً جسمی و لحظه‌ای اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که به دست آوردن معانی عمیق و جاودانه از زندگی بسیار مهم‌تر است. او همچنین به ترسیم تصویر قیامت و روز حساب می‌پردازد و می‌گوید که آن روز، حقیقت‌ها را نمایان خواهد کرد، و اشاره می‌کند که لازمه‌ی این شناخت، بینش درست و دوری از غفلت است.

شمارهٔ ۲۲۸

شمارهٔ ۲۲۹

هوش مصنوعی: از آب تیغ او، هیچ کس نمی‌تواند سرش را بلند کند و اگر غواصی از روی سرش عبور کند، نمی‌تواند گوهر پیدا کند.

ز آب تیغ او هر بیجگر سربرنمی آرد

ز سر تا نگذرد غواص، گوهر برنمی آرد

هوش مصنوعی: به صرف وقت و انرژی برای فقط خوشگذرانی و لذت‌های زودگذر مشغول نشو، زیرا عمر باارزش تو به این دلیل تلف می‌شود. نه تنها اینکه عیسی (ع) از زمین به آسمان نمی‌آید، بلکه این نوع زندگی تو را به او نمی‌رساند.

مگردان صرف در تن پروری عمر گرامی را

که عیسی را به گردون از زمین خر برنمی آرد

هوش مصنوعی: چشمان تو که شاهد روز قیامت نیستند، نمی‌توانند روشنایی آن را ببینند. در غیر این صورت، کدام صبح می‌تواند از دامن قیامت بیرون بیاید؟

ترا چشم قیامت بین ندارد روشنی، ورنه

کدامین صبح سر از جیب محشر برنمی آرد؟

شمارهٔ ۲۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده