صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۲۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کشند</p></div>
<div class="m2"><p>این سگان با آهوان گردن به دعوی می کشند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیست حسن و عشق را از یکدگر بیگانگی</p></div>
<div class="m2"><p>عاشقان از بید مجنون ناز لیلی می کشند</p></div></div>

شمارهٔ ۲۲۰

اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کشند
این سگان با آهوان گردن به دعوی می کشند
نیست حسن و عشق را از یکدگر بیگانگی
عاشقان از بید مجنون ناز لیلی می کشند

هوش مصنوعی: این شعر به بررسی ارتباط میان عشق و زیبایی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اهل جدل و دعوا، کسانی که فقط به بحث و نزاع مشغولند، نمی‌توانند به عمق معانی عشق پی ببرند. در مقابل، عاشقانی که با احساسات واقعی سر و کار دارند، از زیبایی و عشق یکدیگر بهره‌مند هستند و در عین حال، به دلیل شدت احساساتشان، مانند مجنون در پی لیلا می‌کشند. این شعر نشان‌دهنده این است که عشق حقیقی و زیبایی همواره در پی هم هستند و باید از جدل‌ها فاصله گرفت تا به عمق عشق رسید.

شمارهٔ ۲۱۸

شمارهٔ ۲۱۹

هوش مصنوعی: برخی از افراد ادعاهای خود را به زبان اهل تفکر و دانش مطرح می‌کنند، اما مانند سگی هستند که در حال تلاش برای شکار آهوانند. اینجا نشان می‌دهد که آن‌ها فقط به ظواهر می‌پردازند و درواقع درک عمیق‌تری از موضوع ندارند.

اهل دعوی خط به حرف اهل معنی می کشند

این سگان با آهوان گردن به دعوی می کشند

هوش مصنوعی: حسن و عشق هرگز از یکدیگر جدا نیستند. عاشقان همچون بید مجنون، زیبایی لیلی را از دور می‌چشند و در آن غرق می‌شوند.

نیست حسن و عشق را از یکدگر بیگانگی

عاشقان از بید مجنون ناز لیلی می کشند

شمارهٔ ۲۱۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده