صائبشمارهٔ ۲۰۵
هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد
غوطه تا در خون نزد شمشیر صاحب دم نشد
نیست گوهر را به از گرد یتیمی کسوتی
از غبار خط صفای چهره او کم نشد
از شکست خویش بالاتر نباشد هیچ فتح
نیست استاد آن که از شاگرد خود ملزم نشد
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هیچ کس بی گوشمال روزگار آدم نشد
غوطه تا در خون نزد شمشیر صاحب دم نشد
هوش مصنوعی: هیچ‌کس بدون اینکه در زندگی‌اش تجربه‌ای سخت یا تلخ داشته باشد، به مرحله کمال و پختگی نمی‌رسد. تا زمانی که با مشکلات و چالش‌ها مواجه نشویم، نمی‌توانیم رشد کنیم و به مقام یا جایگاهی که خواهان آن هستیم دست یابیم.
نیست گوهر را به از گرد یتیمی کسوتی
از غبار خط صفای چهره او کم نشد
هوش مصنوعی: هیچ چیز نمی‌تواند ارزش واقعی یک انسان را کم کند، حتی اگر او در سختی و فقر باشد. لباس مادی نمی‌تواند زیبایی و صفای درون فرد را محو کند.
از شکست خویش بالاتر نباشد هیچ فتح
نیست استاد آن که از شاگرد خود ملزم نشد
هوش مصنوعی: هیچ پیروزی بدون شکست به دست نمی‌‌آید و استاد واقعی کسی است که از شاگردش هم آموخته شود.