گنجور

شمارهٔ ۱۷۷

تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت؟
از بی تهی اشک نظرباز توان سوخت
مردیم درین خانه دلگیر قفس، چند
از شوق هم آغوشی پرواز توان سوخت؟
واسوختگی شیوه ما نیست، وگرنه
از یک سخن سرد دل ناز توان سوخت
گر در گذری از سر یک غنچه تبسم
از شعله غیرت دل اعجاز توان سوخت

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا چند ز رسوا شدن راز توان سوخت؟
از بی تهی اشک نظرباز توان سوخت
هوش مصنوعی: چقدر می‌توان بی‌پرده و بی‌خبر از رسوایی به سر برد؟ از آن اشکی که بی‌هدف می‌ریزد، چه می‌توان برداشت کرد؟
مردیم درین خانه دلگیر قفس، چند
از شوق هم آغوشی پرواز توان سوخت؟
هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که ما در این مکان تاریک و افسرده مانند قفس مرده‌ایم، و می‌پرسیم چه مقدار از شوق و آرزوی نزدیکی و ارتباط با دیگران می‌تواند ما را به پرواز و رهایی برساند؟
واسوختگی شیوه ما نیست، وگرنه
از یک سخن سرد دل ناز توان سوخت
هوش مصنوعی: ما عادت نداریم به سادگی بسوزیم، و گرنه با یک حرف بی‌احساس هم می‌توان دل حساس را آتش زد.
گر در گذری از سر یک غنچه تبسم
از شعله غیرت دل اعجاز توان سوخت
هوش مصنوعی: اگر به طور گذرا از کنار یک غنچه عبور کنی و لبخندی از آن ببینی، به دلیل شدت عشق و غیرت دل، قدرت سوزاندن تو را دارد.