گنجور

شمارهٔ ۱۶۰

نرمی حصار عافیت جان روشن است
از موم پشت آینه بر کوه آهن است
قانع به دستبوس شدن زان جهان حسن
از بحر تشنه را به قلم آب خوردن است

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نرمی حصار عافیت جان روشن است
از موم پشت آینه بر کوه آهن است
هوش مصنوعی: نرمی حصار امن و آسایش مانند موم است که پشت آینه قرار دارد، ولی در مقابل آن، کوهی از آهن قرار دارد که نشان‌دهنده استحکام و سختی است. این بیانگر این است که امنیت و آرامش ظاهری ممکن است شکننده باشد، در حالی که چالش‌ها و مشکلات در پس آن وجود دارند.
قانع به دستبوس شدن زان جهان حسن
از بحر تشنه را به قلم آب خوردن است
هوش مصنوعی: حاضرم به خاطر زیبایی آن دنیا، به ذلت دستبوسی تن دهم؛ چرا که برای تشنه‌ای همچون من، نوشیدن آب برکت بزرگی است.