صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۵۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ترخنده از عرق به می ناب زد رخت</p></div>
<div class="m2"><p>باز این چه نقش بود که بر آب زد رخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یاقوت های راز نهان رنگ باختند</p></div>
<div class="m2"><p>زین آتشی که در دل احباب زد رخت</p></div></div>

کلیات صائب تبریزی از روی نسخهٔ خطی که خود شاعر تصحیح نموده با مقدمه و شرح حال آقای امیری فیروزکوهی از انتشارات کتابفروشی خیام، مقدمه مورخ ۱۳۳۳ شمسی - گردآورنده: ج. آزمون - تصویر ۳۰۷

شمارهٔ ۱۵۳

ترخنده از عرق به می ناب زد رخت
باز این چه نقش بود که بر آب زد رخت
یاقوت های راز نهان رنگ باختند
زین آتشی که در دل احباب زد رخت

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی و جذابیتی اشاره می‌کند که در اثر عشق و علاقه به وجود آمده است. "ترخنده" یعنی لبخند شیرین که ناشی از اثر مشروبات الکلی است و این لبخند بر چهره فرد تأثیر می‌گذارد. شاعر به نقش و تأثیر این زیبایی اشاره کرده و اشاره می‌کند که یاقوت‌های رازها و اسرار عشق، به خاطر آتش عشق در دل دوستان رنگ باخته‌اند. در واقع، این ابیات نشان‌دهنده‌ی شدت احساسات و تأثیرات عشق و دوستی هستند.

شمارهٔ ۱۵۱

شمارهٔ ۱۵۲

هوش مصنوعی: خنده‌ات به قدری زیبا بود که قطرات عرق روی صورتت را فراموش کردم. این چه شکلی بود که بر روی آب ایجاد کرد؟

ترخنده از عرق به می ناب زد رخت

باز این چه نقش بود که بر آب زد رخت

هوش مصنوعی: یاقوت‌های پنهان در دل، به خاطر آتش عشقی که در دل دوستان روشن شده، رنگ باخته‌اند.

یاقوت های راز نهان رنگ باختند

زین آتشی که در دل احباب زد رخت

شمارهٔ ۱۵۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده