گنجور

شمارهٔ ۱۱۴

(دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخت
ز چارموجه غم در دهان مار گریخت)
(خوشا کسی که ازین سایه های پا به رکاب
به زیر سایه آن سرو پایدار گریخت)

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

(دلم ز سینه به آن زلف تابدار گریخت
ز چارموجه غم در دهان مار گریخت)
هوش مصنوعی: دل من از سینه‌ام به سمت زلف‌های زیبا فرار کرد، چون از چهار طرف غم به سراغم آمد و مانند ماری در تاریکی خزید.
(خوشا کسی که ازین سایه های پا به رکاب
به زیر سایه آن سرو پایدار گریخت)
هوش مصنوعی: خوش به حال کسی که از زیر این سایه‌های متغیر و ناپایدار فرار کرده و به زیر سایه درخت سروی استوار و دائمی پناه برده است.