صائب » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است</p></div>
<div class="m2"><p>چون سپندی است که از آتش سوزان جسته است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چشم احسان ز بخیلان ترشروی مدار</p></div>
<div class="m2"><p>چه زنی حلقه بر آن در که ز بیرون بسته است؟</p></div></div>

شمارهٔ ۱۱۲

دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است
چون سپندی است که از آتش سوزان جسته است
چشم احسان ز بخیلان ترشروی مدار
چه زنی حلقه بر آن در که ز بیرون بسته است

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر آن است که دل افرادی که از تعلقات دنیوی آزاد شده‌اند، مانند سپندی است که از آتش دور شده و از خطرات رسته است. همچنین هشدار می‌دهد که نباید به امید احسان از بخیلان و افراد بدخلق داشته باشیم، چرا که آنها در واقع درب محبت را به روی دیگران بسته‌اند.

شمارهٔ ۱۱۰

شمارهٔ ۱۱۱

هوش مصنوعی: دل هر کس که از دلبستگی‌ها و تعلقات مادی رها شده، مانند سپند (یا زغال) است که از آتش سوزان دور شده است.

دل هر کس که مسلم ز علایق رسته است

چون سپندی است که از آتش سوزان جسته است

هوش مصنوعی: به کسانی که بدسرشت و بخیل هستند، امید نداشته باش. چرا به در بسته‌ای که از بیرون مهر و موم شده است، زنگ می‌زنی؟

چشم احسان ز بخیلان ترشروی مدار

چه زنی حلقه بر آن در که ز بیرون بسته است؟

شمارهٔ ۱۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده