هوش مصنوعی: عاشق واقعی و دارای خلوص، هر چند که در ظاهر پنهان باشد، در باطن مانند یک تیغ جلا داده شده است که همیشه درخشندگی و تأثیر خود را دارد.

آن لعل آتشین دل‌ها را خون کرده است. آب حیات را زلف سیاهت به تنهایی روان می‌نوشد.

هوش مصنوعی: تا وقتی که پیاله را از دستش بگیرد، کبابی در پارک درست کرده‌ام. هر کس از دست او شراب بنوشد، خونش را خواهی چشید.

زندگانی‌اش به خضر می‌ماند هرآنکه شب‌ها از دست یار گل‌رخ میِ چون ارغوان می‌نوشد.

هوش مصنوعی: اگر چیز دُوری وجود نداشته باشد و شراب در روزهای خوب بریزد، اگر فرشته‌ای شراب بنوشد، بدون شک بی‌تردید می‌نوشد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، آیا شیشه و پیمانه نیلسون را آماده کرده‌ای؟ دریای عشق بر من در می‌نوردد و زندگی و روح من را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به راستی خوب باشد، مانند یک شراب دلپذیر است، اما آنانی که بد هستند، همچون شرابی ناخوشایند خواهند بود.

صائب چون من حرف او را زمین نزدم می‌دانم آسمان خونم را چگونه می‌نوشد.